Epifaniczny tom 5 – rozdział 1 – str. 21
Znaki czasów wśród ludu Prawdy
ODRĘBNA i RÓŻNA od klasy Wielkiej Kompanii. Należy pamiętać, że podział ten będzie spowodowany przez ognisty rydwan – pewne surowe, testujące doświadczenia, które klasa wybrańców szybko zaakceptuje i podejmie, a klasa Elizeusza będzie unikać prześladowań, ale nie wróci do grzechu czy odrzucenia Pana. Nieco później trąba powietrzna (prawdopodobnie anarchia) doprowadzi do ‘przemiany’ klasy Eliasza”. Kolejny jego cytat (Sprawozdanie z konwencji 1916, 198, pyt.10) brzmi: „Wielka Kompania zostanie po raz pierwszy objawiona, gdy przez ognisty rydwan zostanie [od niej] oddzielona klasa Eliasza; od tego czasu będzie właściwe mówienie o niektórych jako należących do Maluczkiego Stadka, a o innych – jako należących do Wielkiej Kompanii. … Gdy Pan objawi różnicę między klasą Eliasza, królewskim Kapłaństwem, a klasą Wielkiej Kompanii, klasą Elizeusza, od tej pory ci drudzy będą przedstawieni jako znajdujący się na dziedzińcu”.
(19) Powtórzmy, aż myśl ta zostanie dobrze zrozumiana: To rewolucjonizm przeciwko naukom i zarządzeniom Boga objawia wiernemu i oświeconemu Kościołowi utracjuszy koron jako takich. Kościół musi znać utracjuszy koron jako takich z powodu służby wobec nich. Gdyby nie taka wiedza, jak mógłby on rozsądnie prowadzić ich człowieczeństwo jako kozła Azazela od Drzwi Przybytku do Bramy Dziedzińca, oddawać ich człowiekowi na to wyznaczonemu, a jeszcze później pozostawiać ich w rękach Azazela (3Moj. 16:20-22)? Gdyby nie ta wiedza, jak mogliby uważać ich za niebędących już w Świątnicy, lecz za antytypicznych Lewitów na Dziedzińcu, których oni razem ze swoją Głową i pod nią poświęcają do pracy lewickiej (4Moj. 8:13; por. 8:5–26)? Synowie Aarona byliby ślepi, co dyskwalifikowałoby ich do posługi kapłańskiej, a tym samym do służby poświęcania Lewitów (3Moj. 21:16–24), gdyby nie widzieli Lewitów jako takich, których razem z Aaronem oczyszczali i poświęcali do służby lewickiej. Zatem w antytypie,