Epifaniczny tom 5 – rozdział 1 – str. 22
Znaki czasów wśród ludu Prawdy
podczas oczyszczania i poświęcania Wielkiej Kompanii jako antytypicznych Lewitów, nie tylko Najwyższy Kapłan (Jezus), ale i Podkapłani oczyszczają i poświęcają Wielką Kompanię jako Lewitów, a więc Podkapłani byliby ślepi w tej służbie i w ten sposób zdyskwalifikowani do jej pełnienia, gdyby nie widzieli, kto należy do Wielkiej Kompanii. Drodzy bracia, niech zatem nikt już nie mówi, że pozwalamy sobie na zabronione osądzanie, kiedy ogłaszamy objawiony osąd Pana co do przynależności buntujących się nowych stworzeń do klasy Wielkiej Kompanii.
(20) Przyjrzyjmy się teraz krótko obrazowi kozła Azazela (3Moj. 16:20– 22) i zauważmy zgodność typu i antytypu. To, że kozioł Azazela (wypaczającego i przekręcającego) był przywiązany u wejścia do przybytku jest pokazane w hebrajskim słowie przetłumaczonym jako „postawi” (3Moj. 16:7), które oznacza „umieścić, przywiązać”. Widząc zabijanie innego kozła oraz najwyższego kapłana wchodzącego i wychodzącego ze świątnicy przynajmniej dwa razy, żaden kozioł nie stałby spokojnie w czasie takich czynności (ponad godzinę), gdyby nie był przywiązany. Według Piramidy ostatni członek klasy Kozła Pańskiego został umieszczony na ołtarzu 16 września 1914 roku. Bezpośrednio potem Najwyższy Kapłan Świata, Jezus i wierny Kościół, zaczął wyznawać grzechy chrześcijaństwa, co słyszała Wielka Kompania. To wyznawanie jest kolejnym obrazem wydarzeń, które stanowiły uderzanie Jordanu przez Eliasza, antytypiczną pierwszą walkę Gedeona oraz wiązanie królów i książąt przez świętych itd. (Psalm 149:5-9). Jest pewnym, że począwszy od publicznego zebrania na konwencji w Fort Worth (20 września 1914) do listopada 1916 roku, kładziono wielki nacisk na ogłaszanie grzechów chrześcijaństwa, które doprowadziły do wojny światowej i ją spowodowały. Sama wojna stała się okazją dla takiej działalności. Było to czynione przez kazania naszego Pastora w gazetach, wykłady jego oraz innych pielgrzymów, kolporterów specjalizujących się