Epifaniczny tom 5 – rozdział 1 – str. 60
Znaki czasów wśród ludu Prawdy
zapowiedzią (PT ’21, 151, 152) odnośnie pięćdziesiątego roku od 1874, opartą na przedstawieniu dwóch antytypicznych chlebów obracania w dniu Pięćdziesiątnicy (3Moj. 23:15-21; Dz.Ap. 2:1-4 ). Antytypiczne pięćdziesiąt dni (50 lat) trwają od października 1874 do października 1924 roku. Pięćdziesiąty dzień rozpoczął się w październiku 1923 a kończy w październiku 1924 roku. Zatem od prawie jedenastu miesięcy jesteśmy w tym antytypicznym dniu. Czy zapowiedź wypełnia się? Odpowiadamy: tak. Przez około dziesięć ostatnich miesięcy obserwujemy pewne działania, które pokazują, że Pan objawia dobrych Lewitów jako takich. Nasi czytelnicy przypominają sobie, jak wykazywaliśmy, że ruchy lewickie powstają zgodnie z planem, np. w rocznicę aktów rewolucyjnych lewickiego wodza jednej z grup, lewicki wódz innej grupy uczynił to samo (TP ’25, 60-65; TP ’31, 26-30). Począwszy od 11 listopada 1923 roku obserwujemy serię podobnych aktów rewolucyjnych przeciwko zarządzeniom Epifanii w tych samych datach. Dobrzy Lewici poza ruchem Epifanii oczywiście nie dopuszczają się rewolucjonizmu przeciwko naukom i zarządzeniom Paruzji, ponieważ jest to cechą złych Lewitów. Nierozsądnym jest też oczekiwać, że ta część z nich, która jest oświecona Epifanią, popełni rewolucjonizm przeciwko prawdom epifanicznym. Jak rozumiemy, ich rewolucjonizm jest i będzie przeciwko zarządzeniom Epifanii. Z tego punktu widzenia widzimy dowody na to, że pewni Kapłani i dobrzy Lewici stają się wzajemnie aktywni i tym samym zaczynają być objawiani jako tacy. Ich działania co do dnia mają miejsce dokładnie siedem lat po rozpoczęciu się podobnych aktów, gdy pewien Kapłan i przywódcy grup Gerszonitów i Meraritów rozpoczęli swe indywidualne działania. Nie spodziewamy się zakończenia tej pracy do października 1924 roku. Może kolejny rok (od października 1924 do października 1925 roku) będzie świadkiem podobnego rewolucjonizmu wśród dobrych Lewitów, którzy mieszają się obecnie z grupami lewickimi