Epifaniczny tom 5 – rozdział 1 – str. 61
Znaki czasów wśród ludu Prawdy
pod przywództwem złych Lewitów. Prawdopodobnie bardzo nieliczni rozpoznają to będące w toku dzieło, aż Pan bardziej je objawi przez Małego Jezusa, po zakończeniu małego ósmego znamiennego dnia – pod koniec 1925 roku i później. Wszystkie przypadki, które już zauważyliśmy, cechowały się dostrzeżeniem złego postępowania i ukorzeniem się ze strony czyniących zło. Pozostaje to w zgodzie z ich oczyszczaniem się. Czyniąc to, bez wątpienia byli przedstawiani Jehowie przez Jezusa, ich Najwyższego Kapłana, jako część Wielkiej Kompanii, co było antytypem tego, co nasz Pan uczynił z tą klasą w dniu Pięćdziesiątnicy. Fakt ten sugeruje, że wierni Kapłani przechodzą obecnie antytyp przedstawienia Maluczkiego Stadka w dniu Pięćdziesiątnicy. [Od chwili napisania powyższego, z każdym rokiem po październiku 1924 roku, coraz bardziej wyraźne staje się objawianie dobrych Lewitów].
(58) Jak pamiętamy, w 1906 roku Jesse Hemery napisał list do naszego Pastora na temat antytypu roku potopu, który został opublikowany w R 3756. Jesse Hemery uważał, że rok potopu jest typem jednego roku, tj. roku od października 1914 do października 1915, jako roku, w którym czas ucisku miał się rozpocząć, rozwinąć i zakończyć. Chociaż jest prawdą, że czas wielkiego ucisku rozpoczął się w 1914 roku, fakty potwierdzają oczywiście, że w żadnym wypadku jeszcze się nie skończył. Rok potopu nie może być zatem typem rocznego okresu sugerowanego przez Jesse Hemery’ego. Pismo Święte, jak interpretował je nasz Pastor, w oczywisty sposób daje nam dwie odrębne grupy typów związanych z doświadczeniami Noego w potopie: (1) dni przed potopem (Mat. 24:37-39; Łuk. 17:26,27) są typem okresu poprzedzającego ucisk w jego różnych etapach; (2) dni potopu są typem okresu, podczas którego niektórzy są wyzwalani od zniszczenia, jakie dosięga innych (1Piotra 3:20, 21). W tomie P 4 nasz Pastor bardzo szczegółowo przedstawił antytyp dni przed potopem i nie będziemy więcej o nich pisać w tym