Epifaniczny tom 11 – Dodatek III – str. 694
Pieśni Salomona
Jego odpowiedź brzmiała, że jeśli Kościół – wierny ponad wszystkich innych – nie zna tych rzeczy (nie wiesz – w. 8), niech idzie śladami wiernych (trzody) i wiernie służy nierozwiniętym (pasie koźlęta) w pobliżu, lecz poza sektami kleru (przy namiotach). W jej naukach Jezus dla kontrastu porównał ją do nauk (koni – w. 9) organizacji w złym świecie szatana (wozów Faraona). Jej powaby (lica – w. 10) są ozdobione duchowymi łaskami (klejnotami), a jej nowa wola (szyja) – zrównoważona przymiotami charakteru (łańcuchami). Indywidualnie rozwija ona swe Boskie łaski (klejnoty złote – w. 11), osadzone w prawdzie (nabijane srebrem). Gdy Chrystus indywidualnie nakarmi ją pokarmem Swego stołu (król u stołu – w. 12), jej łaski wydadzą wonność Jego specjałów (nard wydaje woń). Z miłością daje On jej wszechstronne spojrzenie na prawdę (wiązkę mirry – w. 13). Przez całą noc Wieku Ewangelii (noc) pozostawała ona – prawda [nie On, błędne tłumaczenie] wśród Starego i Nowego Testamentu (na piersiach). Chrystus, jej Miły, udziela jej człowieczeństwu wiecznego życia w usprawiedliwieniu (grono cyprysowe, drzewo zawsze zielone – w. 14), nawet wtedy, gdy przebywała ona w sektach kościoła żydowskiego (winnicach Engaddy [źródło koźlęcia]). Bardzo ocenia On w Swojej Miłej (przyjaciółko moja [w ang. wyrażenie przyjaciółko moja oddawane jest miłości moja; Autor również używa tego wyrażenia, które my będziemy oddawać jako Miła – przypis tł.] – w. 15) piękno świętości przez nią posiadane (piękna); o tak (jakże), jest tak piękna (piękna). Posiada wiedzę Ducha Świętego (oczy gołębicy). Podkreśla ona (jakże – w. 16) swą ocenę piękna świętości w Nim, swym Miłym (piękny, miły mój), który jest dla niej największą radością (uroczy), a prawda, na której spoczywają, daje życie i siłę (łoże zieleni się). Jego człowieczeństwo (dom – w. 17) jest rzeczywiście doskonałe, i taka też jest podpora jej człowieczeństwa (belki); w wyniku tego jej człowieczeństwo jest wzmocnione (stropy) w usprawiedliwieniu (jodłami).
Jest ona sprawiedliwa przez swe usprawiedliwienie z wiary (róża Saronu [równina], biały słodko pachnący narcyz; 2:1),