Epifaniczny tom 11 – Dodatek III – str. 707

Pieśni Salomona

Postawią to pytanie tej, którą wtedy uznają za najpiękniejszą w charakterze wśród chrześcijan (o najpiękniejsza między niewiastami). Uznając, iż odszedł On od niej, pytają do jakiego stanowiska i miejsca się udał (dokąd zwrócił się miły twój?). Pytają o to w wyraźnym celu odszukania Go jako swego od dawna odrzuconego Mesjasza Zbawiciela (szukać będziemy z tobą). Odpowiedź dla Żydów mówi, że po odejściu od niej Jezus zajmuje się sferą, gdzie działa prawda i jej duch (poszedł do swojego ogrodu – w. 2), gdzie wszystkie łaski i owoce Ducha mają swoje przyznane im miejsce wzrostu (grządki ziół wonnych), by tam przyswajać sobie efekty pracy tej sfery prawdy i jej ducha (aby paść w ogrodach) i zebrać do uwielbionego Królestwa Swe pokorne królewskie kapłaństwo (zbierać lilie). Odpowiedź ta wskazuje, że wtedy nie będzie jeszcze wiedziała o tym, iż straciła wysokie powołanie, które wciąż będzie miała nadzieję osiągnąć. Dlatego wciąż twierdzi, że należy do Oblubienicy Chrystusa (jam jest miłego mego – w. 3), uważając Go za swego Oblubieńca (miły mój jest mój), oświadczając iż w dalszym ciągu zajmuje się On zdobywaniem, a następnie rozwijaniem nowych kandydatów do pokornego królewskiego kapłaństwa (pasie między liliami).

      Od rozdziału 5:2 oczom naszym ukazują się warunki Epifanii. Możemy to zauważyć z tematu rozdziału 2-16 oraz wersetów 1-3 rozdziału 6. Także pozostała część tej księgi traktuje o sprawach należących do Epifanii. Jeśli chodzi o prawdziwy Kościół, w czasie Epifanii występuje powtórzenie poselstwa i doświadczeń Paruzji, co usprawiedliwia takie powtórzenie – często takimi samymi słowami – spraw należących do Paruzji. Jest tak częściowo z powodu Kościoła, a częściowo z powodu Wielkiej Kompanii i Młodocianych Godnych, którzy od tej pory są jego przedstawicielami w prawdzie, a nie jego przedstawicielami w kościele nominalnym, opisanym od 5:2 do 6:3 [w B.G. do 6:2, gdyż w tym przekładzie wersety są przesunięte o jeden w stosunku do innych polskich tłumaczeń – przypis tł.].

poprzednia stronanastępna strona