Epifaniczny tom 11 – Dodatek II – str. 687
Księga Kaznodziei Salomona
którzy doprowadzili swe wywody tego tematu do końca. Stwierdzili, że grzech sprawia, iż łaski, jakie Bóg rozwija w Swym ludzie, wydają brzydką woń i gniją; taki sam efekt wywołuje mały błąd w kimś słynącym z prawdy i zacności (10:1). Uczucia człowieka prawdy pozostają pod jego pełną kontrolą, natomiast błądziciel nie panuje nad swoimi uczuciami (2). Błądzicielowi brakuje prawdy w postępowaniu, lecz sądzi, iż wszyscy inni są w błędzie (3). Jeśli ktoś popadnie w niełaskę rządzącego, powinien zachować potulność, gdyż w takich wypadkach cichość daje pokój tym, którzy uczynili wielkie zło (4). Starożytni Godni znali i inne złe doświadczenie na ziemi w stanie klątwy – rządzącego popełniającego wielki błąd (5): wynoszącego wysoko głupca, a poniżającego mocnych (6), co prowadzi do wywyższania sług i poniżania przed nimi ich władców (7). Ktokolwiek zastawia sidła na innych, sam w nie wpadnie; a ktokolwiek próbuje powiększyć swe bogactwa ze szkodą dla innych, sam poniesie przez to szkodę (8), tak jak ten, który usuwa kamienne znaki dla zmylenia innych, sam dozna krzywdy, a kto zajmuje się niebezpiecznymi zajęciami, może przez to popaść w kłopoty (9). Praca niewłaściwymi narzędziami powiększa trud, lecz mądrość użyje metod i środków oszczędzających czas i wysiłek (10). Niebezpieczne rzeczy będą ranić, jeśli nie będą właściwie kontrolowane, a nieokiełzany język skrzywdzi tego, kto go używa (11). Słowa człowieka prawdy są pełne balsamu, lecz mowa błądziciela pożre go (12), gdyż jego słowa rozpoczynają się od błędu, a kończą szkodliwym rozstrojem umysłu (13). Błądziciel jest gadatliwy. Nikt nie może przewidzieć, co stanie się w jego życiu lub po jego śmierci (14). Trud błądziciela tak go wyczerpuje, że nie ma siły pójść tam, gdzie zdąża (15). Biada krajowi, którego władca jest ignorantem bez doświadczenia i którego przywódcy ucztują cały dzień od rana (16), podczas gdy błogosławiony jest kraj, który ma szlachetnego króla i którego przywódcy przestrzegają czasu przyjmowania pożywienia i napojów w celu wzmocnienia się, a nie dla rozpusty (17). Lenistwo, z powodu którego nie remontuje się domu, prowadzi go do ruiny, a przez stałe lenistwo nieremontowany dom w końcu zawala się (18).