PODRÓŻ DO GÓRY SYNAJ

2 Moj. 15:22-19:25

MARA – ELIM – MANNA – REFIDIM – JETRO – SĘDZIOWIE – PRZED PRZYMIERZEM PRZY GÓRZE SYNAJ

      Jak zauważyliśmy, mamy dwojakiego rodzaju doświadczenie przy Morzu Czerwonym – rzeczywiste wyzwolenie, które należy do Tysiąclecia, oraz poczytane wyzwolenie w usprawiedliwieniu z wiary, które należy do Wieku Ewangelii. To właśnie z punktu widzenia poczytanego wyzwolenia prowadzenie Izraelitów przez Mojżesza od Morza Czerwonego przedstawia prowadzenie antytypicznego Izraela przez naszego Pana do doświadczeń Wieku Ewangelii. Marsz od Morza Czerwonego do góry Synaj i Przymierza Zakonu reprezentuje bowiem podążanie ludu Bożego z Wieku Ewangelii od Pięćdziesiątnicy do tysiącletniego Królestwa i Nowego Przymierza (ruszył Mojżesz … od Morza Czerwonego – 2Moj. 15:22). Zaraz po Pięćdziesiątnicy Kościół napotkał fortece (Sur [forteca, broniąca Egiptu]) królestwa szatana w postaci żydowskiego kościelnictwa oraz pogańskich warunków świeckich i religijnych. W zasadzie te same warunki towarzyszyły Kościołowi przez większość piątego, cały szósty i początek siódmego tysiącletniego dnia historii człowieka (trzy dni). Na początku siódmego tysiącletniego dnia (począwszy od 1872 roku) panował wielki brak czystej i pożywnej prawdy, czemu towarzyszyły gorzkie doświadczenia (nie znaleźli wody). Rozpowszechnione w tym czasie nauki, np. trójca, nieśmiertelność duszy, wieczne męki, absolutna predestynacja nielicznych do życia, a ogromnej większości na wieczne męki, próba ograniczona tylko do obecnego życia, dzień sądu jako dzień wyroku i potępienia itp., wraz z wynikającymi z nich smutnymi doświadczeniami, były bowiem naprawdę gorzkie (przyszli do Mara [gorzki], nie mogli pić wód z Mara, bo gorzkie były; dlatego nazwano imię onego miejsca Mara – w. 23).

poprzednia strona – następna strona