Epifaniczny tom 11 – rozdział 5 – str. 338
Podróż do Góry Synaj
dla ludzkości (głos trąby bardzo potężny). Takie połączenie tych rzeczy wielce martwi i przeraża wszystkich ludzi w chrześcijaństwie (drżał cały lud). Przez takie ich połączenie nasz Pan doprowadził (Mojżesz wyprowadził – w. 17) ludzi w chrześcijaństwie (z obozu lud) do zwrócenia uwagi na Boga w związku z omawianymi kwestiami (na spotkanie z Bogiem), a oni znaleźli się bezpośrednio pod wpływem działania Królestwa (stanęli u stóp góry).
(28) Klasa Królestwa poza zasłoną była przykryta naukami o Boskim gniewie, zapowiedziami w czasie Paruzji oraz wyjaśnieniami jej realiów w czasie Epifanii (góra Synaj cała dymiła – w. 18), ponieważ Jehowa zajmował się nią (zstąpił na nią), niszcząc przez nią królestwo szatana poprzez wielki ucisk (w ogniu). Nauki na temat tych wydarzeń były takie, jakie powstają z wielkiego ucisku (dym unosił się … z pieca; Mat. 13:42). Królestwo gruntownie potrząsnęło społeczeństwem poprzez największe ujawnianie zła, doświadczenia i rewolucje wszechczasów (cała góra trzęsła się [potrząsnął symboliczną ziemią – Żyd. 12:26-29] bardzo). Gdy prawda na tematy świeckie i religijne jako ostatnia trąba przez długi czas rozchodziła się ze stale wzrastającą siłą (głos trąby im dalej, tym bardziej się rozlegał – w. 19), klasa Chrystusa poza zasłoną rozmawiała z Bogiem na temat tej sytuacji (Mojżesz mówił, a Bóg odpowiadał mu głosem). Następnie Bóg zwrócił szczególną uwagę na klasę Królestwa (zstąpił Pan na górę Synaj – w. 20), szczególnie na Pana Jezusa jako Głowę tej klasy (szczyt góry). Przez Swojego Ducha, Słowo i opatrzności Bóg wezwał część klasy Chrystusa w ciele, by swoje powołanie i wybór uczynili pewnym oraz by w ten sposób przeszli poza zasłonę i dołączyli do Jezusa, swojej Głowy (wezwał Pan Mojżesza na szczyt), co oni też uczynili (wstąpił Mojżesz). Gdy wierne jednostki to czyniły, wybuchły wśród braci złe spekulacje, co pobudziło Boga do polecenia naszemu Panu, by zwrócił na to szczególną uwagę (rzekł Pan do Mojżesza: zstąp – w. 21),