Epifaniczny tom 11 – rozdział 4 – str. 245
WYZWOLENIE POZOSTAŁYCH IZRAELITÓW
2 Moj. 14:1-15:21
POGOŃ FARAONA ZA IZRAELEM – POMOC DLA IZRAELA – BEZPIECZNE PRZEJŚCIE IZRAELA PRZEZ MORZE – ZNISZCZENIE EGIPCJAN W MORZU – CHÓR ALLELUJA
Po wykazaniu, że podróż Izraela do Morza Czerwonego reprezentuje postępowanie restytucjonistów Gościńcem Świątobliwości oraz że jego doświadczenia przy Morzu Czerwonym reprezentują doświadczenia wiernych restytucjonistów w czasie Małego Okresu po Tysiącleciu (Obj. 20:7-9) – przystępujemy obecnie do przedstawienia tych drugich w świetle 2 Moj. 14:1-15:21. Tak jak Bóg rozkazał Mojżeszowi, gdzie rozmieścić obóz Izraelitów przy Morzu Czerwonym (w. 1,2), które w tym obrazie przedstawia wtórą śmierć, tak Bóg rozkaże Chrystusowi, by poddał restytucjonistów ostatecznej próbie do życia lub śmierci. Izrael obozował mając przed sobą morze, po swoich dwóch stronach Fihahirot i Baalsefon, a z tyłu Migdol. Fihahirot (miejsce sitowia) przedstawia tych ludzi po Tysiącleciu, którzy nie rozwiną doskonałych charakterów, tak jak w 2 Moj. 2:3,4 sitowie przedstawia Izraelitów, między którymi obracał się Jezus jako chłopiec. Baalsefon (pan północy) jest typem szatana i jego upadłych aniołów jako zwodzicieli odstępczych ludzi w ostatecznej próbie. Migdol (wieża) reprezentuje Chrystusa. W ten sposób w otoczeniu Izraela przy Morzu Czerwonym pokazane są wszystkie czynniki związane z ostateczną próbą. Obozowanie Izraela w takim położeniu jest typem doświadczania wiernych restytucjonistów, stojących przed zagrożeniem wtórą śmiercią, ze złymi aniołami i ludźmi po obydwu stronach jako ich przeciwnikami, by ich zniewolić, a od tyłu chronionych przez Chrystusa jako ich potężną twierdzę. Z pewnością takie będą warunki ostatecznej próby, przedstawione w Obj. 20:7-9. W wersetach 3, 4 Bóg podaje następujące powody