Epifaniczny tom 11 – rozdział 4 – str. 276
Wyzwolenie pozostałych Izraelitów
(w. 30) jest typem posiadania przez sprawiedliwych pełnej wiedzy na temat całkowitego zniszczenia złych we wtórej śmierci (Psalm 107:42). To, że Izraelici widzieli martwych Egipcjan na brzegu morza (nie na lądzie) jest typem faktu, że wierni restytucjoniści zrozumieją, iż źli zostali zatrzymani na progu przyszłych wieków po Tysiącleciu i że żadnemu z nich nie pozwolono wejść do wieków błogosławieństw następujących po ostatecznej próbie. W ten sposób Bóg otrzyma świat na zawsze wolny od grzechu.
(29) Dostrzeganie przez Izrael wielkiej ręki (mocy), której Bóg użył wobec Egipcjan w celu wybawienia Izraelitów (w. 31), przedstawia zrozumienie przez wiernych restytucjonistów, że mocą, która zabije bezbożnych, niwecząc ich wszystkie plany i to, co posiadali, będzie moc Boża; zrozumieją także, że ta sama moc będzie użyta dla wybawienia ich samych. Wynikająca z tego bojaźń Izraelitów wobec Boga (w. 31) jest typem wielkiej czci, jaką wierni restytucjoniści będą okazywać Bogu jako źródłu ich wybawienia i daru wiecznego życia. Wiara Izraelitów w Boga (w. 31) przedstawia wiarę w Boga co do Jego osoby, charakteru, słów i czynów, okazywaną przez wiernych restytucjonistów poprzez wszystkie wieki. Natomiast wiara Izraelitów w Mojżesza jako sługę Bożego przedstawia wiarę wiernych restytucjonistów w członków klasy Chrystusa co do ich osób, charakterów, słów i czynów w ich roli Posłańca i Wykonawcy Boga, działającego dla ich korzyści poprzez wszystkie wieki. W ten sposób zakończyliśmy rozważanie 2Moj. 14 i jednocześnie zakończyliśmy rozważanie wydarzeń związanych z niewolą i wyzwoleniem Izraela. Pozostaje nam jeszcze do zbadania ich wspaniała pieśń wyzwolenia (2Moj. 15:1-21), którą obecnie wyjaśnimy jako wielki finał tego cudownego typu i antytypu – dramatu Wieków.
(30) W 2Moj. 15:1-21 pokazany jest chór alleluja symbolicznych niebios i ziemi, który rozpocznie się przy końcu Małego Okresu, po zniszczeniu upadłych aniołów i odstępczych ludzi. Ta sama pieśń jest krócej przedstawiona w Obj. 5:13.