Epifaniczny tom 11 – rozdział 4 – str. 284

Wyzwolenie pozostałych Izraelitów

– skłania pięć duchowych klas do wielkiej radości i czci (w. 6): „Prawica twoja [główna moc, działająca w Chrystusie i przez Chrystusa], o Panie, uwielbiona jest w mocy [manifestuje ona wspaniałość Twojej mądrości, mocy (siły woli), sprawiedliwości i miłości, gdy z mocą będzie działać w stosunku do zbawionych i straconych Małego Okresu], prawica twoja, Panie, starła nieprzyjaciela„. Antytypicznym nieprzyjacielem, o którym tutaj mowa, jest szatan, który śmiał podjąć walkę z Jehową, podobnie jak uczyni to w Małym Okresie. Jednak w tym konflikcie szatan zostanie bezgranicznie zrujnowany i zniszczony. Bóg osiągnie to nie przez pogwałcenie swoich przymiotów istoty i charakteru, lecz przez właściwe kierowanie nimi. Wykona akt wszechmocy przeciwko złu jako zasadzie oraz przeciwko wszystkim, którzy postępują według niej, czyniąc to na korzyść dobra jako zasady oraz wszystkich, którzy postępują zgodnie z zasadą dobra. To właśnie z tego powodu prawica Boga zostanie wówczas chwalebnie użyta w mocy. „W wielkości majestatu twego powaliłeś przeciwników twoich” (w 7). Majestat Boga wynika z Jego przymiotów istoty i charakteru. Pod tym względem przewyższa On wszystkich innych, nawet naszego Pana Jezusa. Te przymioty w swej ogromnej przewadze powalą z wysokich miejsc i wielkich dzieł wszystkich tych, którzy w Małym Okresie będą się Jemu sprzeciwiać w Jego celach w odniesieniu do dobra i tych, którzy są jego zwolennikami, oraz w odniesieniu do zła i tych, którzy są zwolennikami zła.

      (38) Przeciwnicy Boga muszą być ostatecznie strąceni z wysokości w głębiny porażki, ruiny i zniszczenia. Gdy Biblia mówi o Boskim gniewie (w. 7), nie ma na myśli tego, że Bóg traci panowanie nad sobą w wybuchu wściekłości. On zawsze zachowuje Swą samokontrolę. Ma raczej na myśli wyrażenie Jego niezadowolenia w postaci kary (Rzym. 2:5; 4:15; 5:9; 13:4; Efez. 2:3). Posłanie przez Boga Swego gniewu oznacza zatem Jego polecenie Chrystusowi, by użył Jego mocy w celu wymierzenia kary. Skutkiem takiej kary jest oczywiście zniszczenie, które działa jak ogień trawiący słomę (w. 7). Symbol słomy podlegającej zniszczeniu jest pełen znaczenia. W orientalnych krajach

poprzednia stronanastępna strona