Epifaniczny tom 11 – rozdział 3 – str. 206
Wyzwolenie pierworodnych
gdy byli oni w biodrach (Żyd. 7:4,5) mieszkającego Abrahama, Izaaka i Jakuba (Żyd. 11:9), a więc zanim się jeszcze urodzili i oczywiście zanim zaczęli mieszkać w Egipcie. Te 430 lat mieszkania przedstawia cały okres od roku 2045 p.n.e. – kiedy Abraham wszedł do ziemi – aż do jakiegoś czasu po listopadzie 1956 roku, gdy ostatni Młodociany Godny zakończy swój bieg w śmierci. Te 430 lat mieszkania reprezentuje zatem cały okres rozwijania czterech klas wiary – od rozpoczęcia oczekiwania wiarą na wypełnienie się obietnic aż do zakończenia się takiego oczekiwania. Według wersetu 41 w rocznicę wejścia Abrahama do ziemi Izraelici opuścili Egipt, udając się na miejsce spotkania w Rameses. Zatem Abraham wszedł do ziemi 15 Nisan 2045 p.n.e. Według wersetów 22, 42 wkrótce po świcie, na nalegania faraona i jego ludu, Izraelici zaczęli pakować swój dobytek, tak by do nocy 15 Nisan być gotowymi do podróży, ponieważ nie wolno było im opuszczać domów w nocy 14 Nisan. Rozpoczęcie opuszczania (w nocy – w. 42) uznawane jest za początek ich wyjścia, z którego to powodu o nocy ich wyzwolenia mówi się jako o nocy, która ma być uroczyście obchodzona. Słowa wersetu 41, że wszystkie wojska Izraela opuściły Egipt 15 Nisan, tj. zaczęły go opuszczać, są typem faktu, że wszystkie cztery klasy wiary, a także prospektywni restytucjoniści opuszczą antytypiczny Egipt do czasu całkowitego zakończenia się dyspensacji wiary. Werset 41 w swych aluzjach chronologicznych pokazuje, jak dokładnie Bóg przestrzegał i przestrzega czasu.
(62) Werset 42 zwraca uwagę na pamiętny charakter nocy 15 Nisan dla wyzwolonych z literalnego Egiptu oraz dla ich pokoleń. Jak pokazuje uwaga na marginesie, dosłownie jest to noc świętowania, tj. noc, która ma być obchodzona, świętowana każdego roku przez bardzo wiele lat we wszystkich pokoleniach Izraela. Jest ona wciąż obchodzona jako taka. W antytypie wielka noc, cały Wiek Ewangelii, oraz mała noc, noc Paruzji i Epifanii, są jeszcze bardziej pamiętne i będą obchodzone na wieki jako czas wyzwolenia Bożego Izraela