Epifaniczny tom 11 – rozdział 2 – str. 109
Próby wyzwolenia
że ani w typie, ani w antytypie nie jest ona trzecim znakiem udzielonym do przekonania Izraela. Znak ten został pokazany przez Aarona niemal natychmiast po przybyciu przez niego i Mojżesza do Egiptu, i to prywatnie, tylko przed Izraelem (2Moj. 4:30), natomiast pierwsza plaga została wykonana na wszystkich Egipcjanach, i to w sposób publiczny. Podajemy tę uwagę, ponieważ pewne podobieństwo między trzecim znakiem a pierwszą plagą nie powinno skłaniać nas do utożsamiania ich, tak jak nie powinniśmy utożsamiać pierwszego znaku – przemiany laski w węża – ze spotkaniem Aarona z egipskimi magikami, choć są one oczywiście podobne. Pierwszy znak, tak jak drugi i trzeci, był bowiem dany po to, by przekonać samych Izraelitów, natomiast spotkanie z egipskimi czarownikami (2Moj. 7:8-13) miało służyć prowadzeniu sporu z faraonem. Powodem, dla którego podajemy powyższe uwagi, jest to, by nasi czytelnicy nie utożsamiali ich ze sobą, sądząc, że nasz Pastor utożsamiał je przez wyjaśnianie, że trzeci znak odnosi się do prawdy, podawanej w traktatach rozprowadzanych przez ochotników, która stała się krwawa, odrażająca dla Egipcjan, a także twierdząc, że pierwsza typiczna plaga wypełniła się przez zbijającą prawdę, podaną w tomie II (Obj. 16:3). Ta ostatnia uwaga wykaże, że numeryczna kolejność biad i plag z Objawienia nie jest taka sama jak kolejność dziesięciu plag opisanych w 2Mojżeszowej.
(36) W 2Moj. 7:1-7 Jehowa podaje Mojżeszowi kolejne uprawnienia, zachęty i instrukcje dla niego samego i dla Aarona, by przygotować ich do poszerzonej pracy, co przedstawia udzielenie Jezusowi i Kościołowi przez Boga kolejnych uprawnień, zachęt i instrukcji do szerszej pracy, którą mieli rozpocząć we wrześniu 1881 roku i w której mieli trwać w miarę postępowania Paruzji i Epifanii. Do tego czasu Mojżesz nie otrzymał więcej władzy niż faraon. Do tego czasu faktycznie miał mniejszą władzę niż faraon. Gdy jednak został upoważniony, by być bogiem dla faraona (w. 1),