Epifaniczny tom 11 – rozdział 1 – str. 11
Niewola Izraela i przygotowanie do wyzwolenia
z wyjątkiem pewnych okresów ucisku Syryjczyków za rządów Antiocha Epifanesa, pojawiły się błędy formalizmu, faryzejstwa i saducejstwa. Błędy stale nasilającej się apostazji ciemiężyły lud Boży w czasie Wieku Ewangelii, spotęgowane błędami protestanckiego sekciarstwa. Jak bardzo był on uciśniony błędami sześciu przesiewań Żniwa! Trudno jest przecenić ciemiężenie serca i umysłu ludu Bożego z powodu trzech wielkich błędów: wyznaniowej trójcy, ludzkiej nieśmiertelności i wiecznych mąk, nie wspominając już o mszy i rzeczach z nią związanych, pokucie, celibacie księży, zakonników i zakonnic oraz o Boskim prawie kleru, królów i arystokracji, z dużą domieszką kalwińskiej predestynacji. Powyższe fakty z pewnością dowodzą, że przełożonymi rodzaju ludzkiego są grzech, błąd i śmierć.
(5) Zbudowanie przez Izraelitów Pytom (miasto, dom zachodzącego słońca) oraz Rameses (zrodzony z słońca) kolejno przedstawia lud Boży Wieku Żydowskiego, budujący nominalny kościół żydowski, co miało być końcem kultu Baala, boga słońca (szatana), oraz lud Boży Wieku Ewangelii, budujący nominalny kościół chrześcijański, który w rzeczywistości pochodzi od szatana, boga słońca. To, że typiczne miasta zostały nazwane miastami składu, miastami skarbu reprezentuje fakt, że nominalny kościół żydowski był miastem składu, skarbu żydowskich wyznaniowych nauk, a nominalny kościół chrześcijański – miastem składu, skarbu wyznaniowych nauk chrześcijańskich. Tak jak w miarę nasilania się ucisku Izrael się rozmnażał (w. 12), tak stałe wysiłki szatana, by zniszczyć lud Boży obydwu Wieków, doprowadziły do jego wzrostu w liczbie, wiedzy, łasce i służbie, czego dowodem są wysiłki reformacyjne wzmacniające obydwa domy Izraela po srogich doświadczeniach i odstępstwach, a także na przykład fakt wyrażony słowami: „Krew męczenników jest nasieniem Kościoła” (Rzym. 8:28; 2Kor. 4:16-18). Jak typiczny przyrost zasmucał Egipcjan, szczególnie faraona, tak antytypiczny przyrost zasmucał szatana i jego sług. Jak rozmnażanie się Izraelitów skłoniło Egipcjan do zwiększenia obciążeń dla Izraela (w. 13),