Epifaniczny tom 11 – rozdział 1 – str. 20
Niewola Izraela i przygotowanie do wyzwolenia
pewne przejawy cech umysłu i serca, czego typem jest dostrzeżenie przez księżniczkę plecionki, pływającej po rzece wśród sitowia. To, że znajdowało się ono na płytkiej wodzie jest typem tego, że Żydzi w tamtym czasie znajdowali się na obrzeżach narodów obecnego złego świata. Służąca posłana przez księżniczkę do przyniesienia plecionki obrazuje starszych, jako grupę, w tych ich członkach, z którymi Jezus miał społeczność w świątyni przez trzy dni. Dobrze znane jest ówczesne sekciarstwo starszych Izraela jako grupy. Ich sekciarskie zasady, odnośne nauki żydowskiego sekciarstwa, wzbudziły ich zainteresowanie w poszukiwaniu tak obiecujących chłopców jak Jezus. Nie potrzeba było dużo czasu, by ich sekciarskie pragnienia rozpaliły się i dążyły do pozyskania Go dla nauki i praktyki ich szkoły. Otworzenie plecionki przez księżniczkę ilustruje żydowskie sekciarstwo w tych uczonych w Piśmie, którzy pytali Jezusa o Jego przekonania i życie, co dało im pewien pogląd na Jego rozwój w tych dwóch aspektach („ujrzała dziecię”). Tak jak niemowlę w 95 % przypadków płacze, gdy jest głodne, tak płacz niemowlęcia Mojżesza jest typem wielkiego głodu prawdy u naszego Pana, głodu pokarmu dla Jego świętego serca i umysłu, czego dowodem jest chętne słuchanie przez Niego starszych oraz zadawanie im pytań, jak również odpowiadanie na ich pytania. Tak jak płacz Mojżesza poruszył serce księżniczki, tak głód prawdy u Jezusa, okazany przez Jego pytania, odpowiedzi i skupienie uwagi, poruszył serca sekciarstwa, co widoczne było u uczonych w Piśmie, z którymi Jezus studiował przez te trzy dni. Rozpoznanie Mojżesza przez księżniczkę jako hebrajskiego chłopca ilustruje fakt, że żydowskie sekciarstwo, reprezentowane przez tych uczonych w Piśmie, postrzegało Jezusa jako piękny przykład chłopca, który był prawdziwym Izraelitą.
(13) Tak jak wtedy na scenie pojawiła się Miriam (w. 7) z ofertą znalezienia księżniczce hebrajskiej opiekunki dla Mojżesza, tak pod koniec trzech dni studiowania przez Jezusa na scenie pojawili się Maria i Józef, poszukujący Jezusa. Uczeni w Piśmie, którzy niewątpliwie zatroszczyli się o posiłki i zakwaterowanie dla Jezusa w czasie tych trzech dni,