Epifaniczny tom 11 – rozdział 1 – str. 23
Niewola Izraela i przygotowanie do wyzwolenia
tak Jezus przez Swą służbę odwiedzał ludzkość, by pomóc w jej niedoli. Jak Mojżesz ze współczuciem przyglądał się ciężarom Izraela, tak Jezus ze współczuciem patrzył na ogromne ciężary, którymi szatan obarczył rodzaj ludzki w stanie klątwy pod względem fizycznym, umysłowym, artystycznym, moralnym i religijnym. Zauważenie przez Mojżesza egipskiego przełożonego bijącego Izraelitę jest typem dostrzeżenia przez naszego Pana grzechu, najgorszego z antytypicznych przełożonych Egiptu, nękającego ludzkość. Zabicie przełożonego przez Mojżesza (w. 12) ilustruje zabicie przez naszego Pana grzechu w Swym własnym życiu oraz ofiarnicze zabicie go dla ludzkości. Fakt, że Mojżesz uczynił to skrycie, jeśli chodzi o Egipcjan, jest typem uczynienia odpowiednich dwóch rzeczy przez naszego Pana bez wiedzy sług szatana na ten temat w owym czasie. Ukrycie przez Mojżesza ciała przełożonego w piachu jest typem usunięcia przez naszego Pana grzechu przez zniszczenie jego mocy potępiania nas przed Bogiem. Wersety 11, 12 ukazują nam zatem typicznie te aspekty służby Jezusa, które związane są z Jego współczuciem dla rodzaju ludzkiego z powodu ciężarów klątwy oraz z aktywnymi środkami, jakie podjął On na rzecz ludzkości przeciwko grzechowi, jako głównemu grabieżcy człowieka.
(16) Kolejny aspekt Jego służby jest typicznie przedstawiony w wersetach 13, 14 w słowach: „wyszedłszy zaś dnia drugiego”. Dwaj hebrajscy mężowie z wersetu 13 reprezentują dwie klasy w Izraelu w czasie służby naszego Pana: z jednej strony kler – saduceuszy, faryzeuszy i uczonych w Piśmie, a z drugiej strony laikat – szczególnie celników i grzeszników. Te dwie klasy są kolejno przedstawione przez starszego i młodszego syna z przypowieści o synu marnotrawnym. Ich kłótnia reprezentuje wzajemną walkę tych dwóch klas. Hebrajczyk, który krzywdził swojego brata, jest typem stronnictwa klerykalnego, które bardzo niesprawiedliwie krzywdziło laikat, szczególnie celników i grzeszników Izraela. Skarcenie przez Mojżesza krzywdzącego Hebrajczyka ilustruje skarcenie przez naszego Pana saduceuszy, uczonych w Piśmie i faryzeuszy za krzywdzenie przez nich laikatu, szczególnie celników i grzeszników Izraela. Takie nagany Jezusa wobec saduceuszy,