Epifaniczny tom 11 – rozdział 1 – str. 35
Niewola Izraela i przygotowanie do wyzwolenia
odziedziczą ją na wieczność na duchowym poziomie w niebie. Natomiast niewybrani będą walczyć o nią w Wieku Tysiąclecia, a wierni w tej walce pod koniec Małego Okresu odziedziczą ją na ludzkim poziomie w nowej ziemi.
(27) Werset 9 jest dobitnym powtórzeniem rzeczy wyrażonych w typie i antytypie wersetu 7 (a także w 2Moj 2:23-25). Zarówno w typie, jak i antytypie przez to powtórzenie Bóg chciał podkreślić Swoją postawę wobec obietnic oraz zwrócić uwagę na tę postawę typicznemu i antytypicznemu Posłańcowi. Zachęcenie Mojżesza przez Boga (w. 10), by z uwagi na cierpienia Izraela przyjął misję od Niego, udał się do faraona jako Jego ambasador i wyprowadził Jego lud, Izrael, z Egiptu, jest typem zachęcenia Chrystusa przez Boga, by z uwagi na cierpienie ludzkości przybył w drugim adwencie z misją od Niego, udał się do szatana jako Boży Ambasador i wyprowadził z teraźniejszego złego świata antytypiczny lud Boży. Pokorna odpowiedź Mojżesza (w. 11), tak odmienna w duchu od ducha tych, którzy wdzierają się tam, gdzie aniołowie boją się stąpać, jest typem pokory naszego Pana, która powstrzymywała Go od przyjęcia misji drugiego adwentu, by zostać Ambasadorem Boga do królestwa szatana i wyzwolić lud Boży z królestwa ciemności. Taka postawa naszego Pana robi tym większe wrażenie, że jako Logos już był On wyższy od Lucyfera, a tym bardziej stał się takim od chwili Swego zmartwychwstania, wniebowstąpienia i uwielbienia. W Jego przypadku byłoby całkowicie właściwe niezwłoczne przyjęcie odpowiedniej oferty Boga w chwili wysunięcia tej sugestii przez Niego. Pokora z pewnością jest klejnotem, a tutaj w naszym Panu świeci najwspanialszym blaskiem. Pokora, którą za dni Swego ciała uczynił On częścią Swojego charakteru, nie opuściła Go w uwielbionym stanie. Z pewnością jest w tym dla nas przykładem, abyśmy w obecnym czasie poniżali się, jednocześnie zniechęcając do sięgania po władzę wśród ludu Bożego! Niezawodna obietnica Boga (w. 12), że będzie z Mojżeszem w tej misji – oznaczająca Jego łaskę, wsparcie, współpracę i kierownictwo – reprezentuje