Epifaniczny tom 11 – rozdział 1 – str. 40
Niewola Izraela i przygotowanie do wyzwolenia
– w antytypie oznacza prywatną pracę dokonywaną wśród ludu Pana w zakresie stosownych tematów, począwszy od roku 1874. Polecenie Mojżeszowi oraz starszym, by stanęli przed faraonem w antytypie wypełniło się poprzez publiczną pracę Jezusa i wodzów ludu Bożego, począwszy od roku 1874. Zatem w wersetach 16-18, zgodnie z rozkazem Boga, typicznie przedstawiona jest praca wobec braci oraz wobec publiczności, począwszy od roku 1874. Tak więc publiczne poselstwo było adresowane także do szatana, jako antytypu faraona, w czasopismach, tomach, broszurach, traktatach, kazaniach, wykładach, rozmowach itd. na tematy prawdy.
(33) Treść poselstwa do faraona w typie i antytypie jest przedstawiona w drugiej części wersetu 18. O Jehowie jest tutaj powiedziane jako o „Jehowie, Bogu Hebrajczyków„, co łączy ich z Abrahamem Hebrajczykiem [który przybył, tzn. Abram przybył od wschodu rzek Eufrat i Jordan], a więc i z Izaakiem i Jakubem, będąc ukrytą aluzją do Przymierza Potwierdzonego Przysięgą. Pokazuje to, jak w pracy publicznej poselstwo na temat wyzwolenia Kościoła i świata z królestwa szatana zostało podane jako pochodzące od Boga, Twórcy i przyszłego Realizatora tego Przymierza, chociaż nie zostało to tak wyraźnie podane ludowi Pana, gdyż takie postępowanie jest naturalne i właściwe w tych okolicznościach. Słowa, że spotkał się On z Mojżeszem i starszymi są typem publicznych nauk na temat polecenia danego przez Boga Chrystusowi i wodzom ludu Bożego, aby przemawiali w Jego imieniu jako Jehowy, Boga Przymierza ze Swym ludem. Po powołaniu się na swoje upoważnienie mieli oni zatem przedstawić prośbę Jehowy – zarówno w typie, jak i antytypie. Zauważmy, że zarówno w typie, jak i antytypie prośba ta miała być uprzejmie sformułowana: „proszę”. I rzeczywiście, zarówno w typie, jak i antytypie prośba ta początkowo była sformułowana grzecznie i bez jakichkolwiek gróźb, które zarówno w typie, jak i w antytypie pojawiły się dopiero wtedy, gdy typiczny i antytypiczny faraon bezczelnie odrzucił tę prośbę, zganił tych,