Epifaniczny tom 11 – rozdział 1 – str. 45
Niewola Izraela i przygotowanie do wyzwolenia
wstawione jako czasownik pomocniczy przy odpowiednich czasownikach w wersecie 1. Gdy spojrzymy na antytyp, stwierdzamy, że niektórzy zostali przekonani przez głos pierwszego znaku, lecz nie wszyscy. Z tych nieprzekonanych, niektórzy byli przekonani przez głos drugiego znaku, lecz nie wszyscy. Pozostali byli przekonani przez głos trzeciego znaku. Tak też było w typie, na co wskazują słowa wersetu 8: „Jeśli ci nie uwierzą i nie usłuchają głosu znaku pierwszego, tedy uwierzą głosowi znaku drugiego”. Nie ma potrzeby, byśmy interpretowali wersety 2-9, ponieważ nasz Pastor podał nam interpretację głosu trzech znaków tak pięknie i szczegółowo, że zbytecznym zadaniem byłoby dla nas tak krótkie ich wyjaśnienie, jak pozwala nam na to miejsce, gdybyśmy zechcieli je tu podać. Prosimy o przeczytanie Z ’07, 276-281. Krótkie streszczenie tej interpretacji podane jest w Komentarzach do Biblii na temat 2Moj. 4:2-9, które także można z korzyścią przeczytać. Zauważmy raz jeszcze odniesienie do Przymierza Abrahamowego w wersecie 5, które jest siódmym odniesieniem od 2Moj. 2:24 do końca rozdziału 4.
(40) Pokora Mojżesza (w. 10) dała mu powód do uznania, że nie nadaje się do tej misji na podstawie trzech faktów – braku elokwencji, gdyż nie był oratorem, trudności w wypowiadaniu się oraz trudności w myśleniu (język w znaczeniu nauczania, myśli). Podobnie pokora naszego Pana, działającego przez brata Russella (będącego członkiem gwiezdnym, szczególnie użytym do wyzwalania antytypicznego Izraela, któremu, zwłaszcza początkowo, brakowało odpowiednich zdolności w wykształceniu, oratorstwie, mowie oraz myśli i który najpierw wysuwał przed siebie innych w działaniu), dała Mu powód do uważania siebie, działającego przez brata Russella, za z góry nieodpowiedniego do podjęcia tej misji. Dodatkowo, było to oparte na trzech faktach wynikających z tego, iż jest On istotą duchową – Jego braku zdolności jako ducha, by zwracać się do ludzi, trudności w przemawianiu do ludzi oraz trudności w dochodzeniu do własnych wniosków o Boskich dziełach dla ludzi. Jak można zauważyć z marginesu, wyrażenie przetłumaczone jako przedtem w hebrajskim brzmi