Epifaniczny tom 11 – rozdział 1 – str. 51

Niewola Izraela i przygotowanie do wyzwolenia

trzech klas w doktrynie o bliskości drugiego adwentu jako nauce, która do czasu drugiego adwentu miała przygotować ich w obecnym złym świecie do warunków i dzieł adwentu. Wyruszenie przez nich w drogę powrotną do Egiptu ilustruje zdecydowany ruch ludu Pana między rokiem 1844 i 1846 w kierunku warunków drugiego adwentu w symbolicznym Egipcie – coraz większe oddzielanie się w sercu od pogardzających powrotem Pana. Mojżesz biorący laskę Boga do ręki przedstawia naszego Pana, otrzymującego Boską władzę i autorytet dla potrzeb drugiego adwentu, w celu wykonania planu Jehowy przewidzianego na drugi adwent. Powtórzenie (w. 21) Mojżeszowi przez Boga, by dokładnie wykonał przed faraonem wszystkie cuda, jakie Bóg umieścił w jego mocy, jest typem Boskiego powtórzenia polecenia dla naszego Pana, by dokładnie wykonał przed szatanem wszystkie cuda, jakie Bóg umieścił w Jego mocy. Poinformowanie Mojżesza przez Boga, że zatwardzi serce faraona – co dokonało się przez dobroć Boga okazywaną niewdzięcznemu i samolubnemu sercu – by w ten sposób z góry ostrzec i przygotować Mojżesza na wytrwałość, w obliczu wielokrotnego łamania przez faraona danego słowa, obrazuje poinformowanie Jezusa przez Boga, że Swą dobrocią, nadużywaną przez niewdzięczne i samolubne serce, zatwardzi serce szatana, tak by nasz Pan, z góry ostrzeżony i przygotowany, mógł okazać wytrwałość, w obliczu wielokrotnego łamania przez szatana danego słowa. Zarówno w typie, jak i antytypie takie postępowanie opóźniło wyzwolenie, lecz w pierwszym przypadku już doprowadziło, a w drugim doprowadzi do jeszcze większej chwały Boga i wspanialszego wyzwolenia Jego ludu, co wszyscy zobaczą w przyszłości.

      (47) Polecenie Boga (w. 22) dane Mojżeszowi, by ogłosił faraonowi, że Izrael jest Jego pierworodnym, najstarszym i głównym synem, jest typem poinformowania przez Boga Jezusa, by ogłosił szatanowi, że Bóg ceni Swój lud jako najstarszy i główny lud na ziemi – jako Swego pierworodnego. Podanie tego przez Boga za pośrednictwem Mojżesza jako powodu żądania od faraona wypuszczenia Izraela, by ten mógł służyć Bogu, przedstawia przyszłe żądanie Boga od szatana, za pośrednictwem Jezusa,

poprzednia stronanastępna strona