Epifaniczny tom 11 – rozdział 8 – str. 600
Przybytek Wieku Ewangelii (c.d.)
w funkcji zachęcania, pocieszania, napominania, naprawiania i karcenia braci, zależnie od potrzeby, w ich ofiarowaniu się wśród ognistych prób (postawił ołtarz złoty w namiocie). Nasz Pan sprawił, że wyborne ludzkie zdolności – w Jego przypadku rzeczywiście doskonałe, a w przypadku Kościoła doskonałe w sposób poczytany – w czasie ich ofiary stykały się z ognistymi próbami, z których powstawały łaski, jako coś bardzo przyjemnego przed Bogiem. Stały się one modlitwami i wzmocniły skuteczność modlitw klasy Chrystusa (palił na nim wonne kadzidło – w. 27), tak jak Mu polecono (rozkazał Mojżeszowi). Podał także odpowiednie nauki i uczynił braci martwymi dla siebie i świata, by mogli stać się żywymi dla Boga (zawiesił zasłonę w drzwiach przybytku – w. 28).
(20) Następnie podał stosowne nauki i na antytypicznym Dziedzińcu postawił klasę Chrystusa, widzianą przez usprawiedliwionych w jej funkcji zachęcania, pocieszania itp. braci, ofiarujących w ognistych próbach wszystko co ludzkie (postawił ołtarz całopalenia przed drzwiami namiotu – w. 29). Sprawił, by klasa Chrystusa ofiarowała na nim wszystko co ludzkie, jako dowód Boskiego przyjęcia jej ofiary (całopalenie), w formie głoszenia prawdy (ofiara śniedna), tak jak Mu polecił Bóg (rozkazał Mojżeszowi). Podał odpowiednie nauki i postawił Biblię w jej funkcji oczyszczania z wszelkiej nieczystości ciała i ducha (postawił umywalnię – w. 30) i używał jej w tej roli w celu oczyszczania tych, którym już przebaczono grzechy (między namiotem a ołtarzem), a także sprawił, by takie oczyszczające prawdy były obecne do oczyszczania ludu Bożego z nieczystości ciała i ducha (nalał wody do obmywania). Obmywanie w niej rąk i nóg przez Mojżesza jest typem rzeczywistej czystości Jezusa w służbie i charakterze jako Wykonawcy. Czynienie tego przez Aarona jest typem rzeczywistej czystości Jezusa w służbie i charakterze jako Najwyższego Kapłana. Obmywanie się synów Aarona przedstawia oczyszczenie się Kościoła z rzeczywistych nieczystości w służbie i charakterze jako kapłanów (Mojżesz, Aaron i jego synowie obmywali w niej ręce i nogi – w. 31).