Epifaniczny tom 11 – rozdział 7 – str. 502

Przybytek Wieku Ewangelii

chociaż także i oni wspólnie z Maluczkim Stadkiem korzystali z tej powierzchni. To ogranicza ich wyłączną część dziedzińca z 50 łokci szerokości do 40 łokci, lecz pozostawia w całości 100 łokci długości. Jednak przez prześladowanie i ucisk, tłocząc się podeptani, oni (Święte Miasto – 144000) stąpali po powierzchni o wymiarach 70×10. A zatem 50 łokci – 10 łokci = 40 łokci, a suma pozostałej szerokości i długości daje 140 łokci. Mnożąc 140 przez główną liczbę kluczową 18 (140×18) otrzymujemy 2520, co reprezentuje lata czasów pogan. Wynik ten pokazuje pewną zależność czasową między czasami pogan, gdy Izrael jest deptany przez literalnych pogan, a czasem, przez który symboliczni poganie będą deptać symbolicznych Żydów. Jest to sugestia br. Mortona Edgara. Bardziej bezpośredni sposób określenia tego okresu jest podany w 3Moj. 26:17-28, co obecnie przedstawimy. Ten sposób także pomija Przybytek oraz jego szerokość i przedstawia się następująco: długość północnej i południowej strony dziedzińca – 200 łokci, szerokość przodu – 50 łokci, szerokość tyłu minus szerokość Przybytku – 40 łokci, dwukrotna długość Przybytku – 60 łokci oraz szerokość Przybytku – 10 łokci. A więc: 200+50+40+60+10=360 lat w łokciach, a 7 z tych czasów daje 7×360=2520 lat w łokciach.

      (28) Biblia podaje wiele wzmianek o 1260 latach pod różnymi wyrażeniami: 1260 dni, czasie, czasach i połowie czasów, 42 miesiącach oraz trzech latach i sześciu miesiącach (Obj. 11:1-3; 12:6,14; Dan. 7:25; 12:7; Jak. 5:17). Według Obj. 11:1-3 Święte Miasto – 144000 – w drodze od bramy dziedzińca do drzwi Przybytku przemierza odległość symbolicznych 70 łokci, tzn. długość dziedzińca 100 łokci pomniejszoną o długość Przybytku – 30 łokci, czyli 70 łokci. Mnożąc 70 przez kluczową liczbę 18 (70×18) otrzymujemy 1260 łokci, które reprezentują 1260 lat wymienionych w wyżej zacytowanych tekstach. W czasie pokonywania tych symbolicznych 70 łokci – 1260 lat – Święte Miasto, 144000, było prześladowane i uciskane, „deptane” przez symbolicznych pogan, którym dany został dziedziniec.

poprzednia stronanastępna strona