Epifaniczny tom 11 – rozdział 7 – str. 504
Przybytek Wieku Ewangelii
typu instytucjonalnego, którego antytyp musiał zatem nastąpić w tym samym dniu. By wejść do antytypicznej kuczki 15, został spłodzony z Ducha późnym popołudniem 14, a dojście z Nazaretu natychmiast po poświęceniu do miejsca w Jordanie, gdzie Jan ochrzcił Go – prawdopodobnie w pobliżu Jerycha – zajmowało 4 dni. Zgodne z tym są dwa wydarzenia, których data jest znana, mające miejsce dokładnie 3 i pół roku później – przeznaczenie Jezusa na śmierć jako Baranka 10 i Jego śmierć 14 Nisan. Czasem uznawanym za datę wejścia w życie dekretu o odbudowie murów Jeruzalem jest zatem połowa okresu poświęcania. Stąd 14 dzień siódmego miesiąca – październik 455 r. p.n.e. – jest datą początku 70 tygodni, które skończyły się w październiku 36 r. n.e. – 14 siódmego miesiąca – kiedy to dobiegła końca wyłączna łaska dla Żydów.
(30) Zobaczmy, jak jest to ukryte w Przybytku. Jak wykazano powyżej, od bramy dziedzińca do drzwi Przybytku było 70 łokci, które reprezentują 70 tygodni od połowy czasu poświęcania murów do utraty wyłącznej łaski dla Izraela, który przez typiczne usprawiedliwienie znajdował się na antytypicznym Dziedzińcu. Typiczne zasłony dziedzińca odpowiadają murom typicznego świętego miasta (Neh. 11:1). Lecz w październiku 36 r. n.e. ci, którzy 10 Nisan 33 r. nie zostali z niego usunięci, stracili to typiczne stanowisko, które dawało im wyłączną łaskę jako coś należącego tylko do nich. Masy z Izraela straciły ją natomiast 10 Nisan 33 r., gdy Jezus zbliżył się do Jeruzalem, które reprezentowało odrzucone masy, i zapowiedział jego zaślepienie, „w ten to dzień” (Łuk. 19:42,43). Kolejna z tajemnic Przybytku dotyczy zawartego w nim okresu 49.000 lat, od początku twórczego tygodnia aż do udoskonalenia ziemi w październiku 2874. Jest to pokazane w powierzchni dziedzińca. Gdy Kościół opuści ziemię, nie będzie już antytypicznej Świątnicy, choć wówczas, i na wieki, będzie istniała antytypiczna Świątnica Najświętsza. Długość i szerokość dziedzińca wynosi odpowiednio 100 i 50 łokci. Zatem jego powierzchnia to – 100×50, czyli 5000 łokci kwadratowych. Fakt, że Świątnica Najświętsza będzie istniała nie tylko w czasie Tysiąclecia,