Epifaniczny tom 11 – rozdział 7 – str. 505
Przybytek Wieku Ewangelii
ale i potem, zmusza nas do odjęcia od tej wielkości jej powierzchni – 10×10, czyli 100 łokci kwadratowych, co zmniejsza tę powierzchnię z 5000 do 4900 łokci kwadratowych. Mnożąc to następnie przez kluczową liczbę 10, która między innymi oznacza ludzką zupełność, otrzymujemy 4900×10=49 000 łokci kwadratowych, co daje nam okres od rozpoczęcia przygotowywania ziemi (1 Moj. 1:3) aż do jej udoskonalenia przez dzieło klasy Bożego Chrystusa w październiku 2874.
(31) Po tych uwagach ogólnych na temat niektórych zarysów liczbowych, obejmujących pewne zarysy chronologiczne ukryte w Przybytku, obecnie podane zostaną pewne szczegóły dotyczące ukrytych w nim zarysów liczbowych. Szczegóły te zaczynają się od zasłon, przy czym zasłony dziedzińca częściowo zostały już przedstawione, a pozostałe zostaną przedstawione później. Wszyscy pracujący przy antytypicznym Przybytku pracowali nad antytypicznymi lnianymi Zasłonami – Kościołem (Głowa i Ciało) jako nowymi stworzeniami (zrobili wszyscy mistrzowie Przybytek z dziesięciu zasłon z bisioru – w. 8) w zakresie wierności (niebieska purpura), królewskości (czerwona purpura) i ofiar za grzech (karmazyn), wplatając w Kościół Boskie przymioty mądrości, mocy, sprawiedliwości i miłości (cherubiny; Ezech. 1), które przez sług prawdy bardzo zręcznie zostały wplecione w charakter Kościoła (robota misterna). Teraz pokażemy pewne symbole ukryte w wymiarach zasłon z lnu. Każda z dziesięciu lnianych zasłon miała 28 łokci długości (w. 9), co wszystkim dziesięciu dawało w sumie 280 łokci długości; 280 łokci (280×25=7000) to 7000 cali, co symbolizuje, że przy końcu 7000 lat (od października 4127 r. p.n.e. do października 2874 r. n.e.) Chrystus podniesie ludzi za stanu upadku, wynikającego z przekleństwa, do ludzkiej doskonałości. Tych dziesięć lnianych zasłon było zestawionych w dwóch kompletach po 5 w każdym (w. 10). Długość tych pięciu wynosiła 140 łokci, co daje (140×25=3500) 3500 cali i obrazuje to, iż jeden komplet symbolizował okres od upadku w październiku 4127 r. p.n.e. do października 627 r. p.n.e., gdy nastał ostatni jubileusz,