Epifaniczny tom 11 – rozdział 7 – str. 520
Przybytek Wieku Ewangelii
Od tej chwili zamiast uwag o „dostosowywaniu”, „poddawaniu”, „stosowaniu” itp. różnych wartości do liczb kluczowych będziemy pokazywać to przez operacje. Pokażemy teraz niektóre z tajemnic, jakie Bóg ukrył w świątnicy co do 144000 jako liczby członków klasy Chrystusa, Tysiąclecia jako okresu 1000 lat błogosławienia świata przez Chrystusa oraz imienia Jehowy, wskazującego na Architekta Przybytku: (1) Długość świątnicy wynosiła 20 łokci; 20x18x10x10x10x10:(5×5)=144000. (2) Suma jej długości, wysokości i szerokości to 40 łokci (20+10+10=40). 40x18x10x10x10:5=144000. (3) Przekątna każdego długiego jej boku miała 22,36068 łokcia długości. Jak wiemy, kwadrat przeciwprostokątnej trójkąta prostokątnego równy jest sumie kwadratów pozostałych dwóch boków. Musimy podnieść do kwadratu długość świątnicy i dodać do niego kwadrat jej wysokości lub szerokości, następnie wyciągnąć pierwiastek kwadratowy z tej wielkości, co da nam przekątne czterech długich płaszczyzn, tzn. ściany północnej, południowej, sufitu i podłogi (20×20=400; a 10×10=100; ich suma to 500, z czego pierwiastek kwadratowy wynosi 22,36068). Kwadrat przekątnej wynosi zatem 500; 500x18x10x10x10x10:(5x5x5x5)=144000. Ponieważ każda z płaszczyzn posiada dwie przekątne, osiem z nich pokazuje to samo osiem razy. A zatem następny punkt to numer (11).
(43) (11) Końcowe przekątne miały po 14,1421356 łokcia, uzyskane w ten sam sposób, jak wykazano w punkcie (3). Kwadrat tej przekątnej wynosi 200; 200x18x10x10x10:(5×5)=144000. Ponieważ świątnica miała dwa końce, a każdy z nich dwie przekątne, tajemnica ta jest tutaj ukryta na cztery sposoby. Naszemu następnemu punktowi nadamy zatem numer (15). (15) Jak zauważyliśmy w punkcie (3), kwadrat każdej przekątnej długiego boku wynosił 500 łokci kwadratowych, a ponieważ jest ich osiem, suma kwadratów wszystkich z nich daje 4000 łokci kwadratowych (8×500=4000); 4000x18x10:5=144000. (16) Skoro kwadrat każdej z końcowych przekątnych wynosi 200 łokci kwadratowych