Epifaniczny tom 11 – rozdział 7 – str. 543
Przybytek Wieku Ewangelii
Suma długości i szerokości tego pasa (70+10) to 80. (1) 80x18x10x10=144000. Obwód tego pasa (70+10+70+10) to 160 łokci. (2) 160x18x10x5=144000. Cały Kościół kiedyś był na dziedzińcu w znaczeniu stanu tymczasowego, próbnego usprawiedliwienia. Obwód dziedzińca bez części stykającej się z tylną częścią Przybytku (100+100+50+40) wynosił 290 łokci (w. 11-13). Dodajmy do tego obwód Przybytku bez części dotykającej zachodniej zasłony dziedzińca (30+10+30=70). Dodajmy to (70+290=360), a suma wyniesie 360 łokci. (3) 360x10x10x10x10:(5×5)=144000. Brama miała 20 łokci długości i 5 łokci wysokości (w. 18). (4) 20x18x10x10x10x10:(5×5)=144000. Wysokość wynosiła 5 łokci. (5) 5x18x10x10x10x10x10x10:(5x5x5x5)=144000. Obwód bramy (20+5+20+5) wynosił 50 łokci. (6) 50x18x10x10x10x10x10:(5x5x5x5)=144000. Suma góry (20) i dołu (20) liczyła 40 łokci. (7) 40x18x10x10x10:5=144000. Słupy dziedzińca stały co 5 łokci, np. na północnej stronie, która liczyła 100 łokci długości (100:20=5), było 20 słupów (w. 11); na zachodniej 10 (w. 12; 50:10=5). Te same liczby dotyczą obydwu stron naprzeciwko; tak więc od środka słupa do środka drugiego słupa było 5 łokci zasłony. Stąd obwód każdego takiego odcinka zasłony (5+5+5+5) wynosił 20 łokci. (8) 20x18x10x10x10x10:(5×5)=144000. Takich obwodów było 60; dlatego kolejny punkt to numer (68). Powierzchnia każdego takiego odcinka (5×5) wynosiła 25 łokci kwadratowych. (68) 25x18x10x10x10x10x10x10:(5x5x5x5x5)=144000. 60 takich powierzchni zawartych w kolejnych punktach nadaje następnemu numer (128).
(62) Stwierdziliśmy, że przekątna jednego takiego odcinka, którego wymiary są takie same jak góry ołtarza miedzianego, ma 7,0711 łokci, czego kwadrat wynosi 50. (128) 50x18x10x10x10x10x10:(5x5x5x5)=144000. Każdy z tych odcinków ma dwie takie przekątne; stąd w zasłonie dziedzińca jest 120 takich przekątnych; nasz następny numer to (248).