Epifaniczny tom 11 – rozdział 6 – str. 359
Przy Górze Synaj
przez literaturę i słowne potępianie wyżej wymienionych rzeczy, np. wykłady br. Russella związane z obalaniem kred wyznaniowych, pisma obydwu Posłanników i wypowiedzi przeciwko licznym błędom w trakcie ich powstawania w czasie sześciu przesiewań oraz udział w tym wielu innych z ludu prawdy. W niektórych tych rzeczach uczestniczyli nawet usprawiedliwieni i poświęceni zwolennicy kościołów nominalnych, ponieważ tak jak lud prawdy, brali udział w ogłaszaniu zakazu kłaniania się fizycznym rzeczom, na przykład posiadłościom.
(7) Trzecie słowo, ogólnie mówiąc, potępia niewłaściwe używanie imienia Boga (nie bierz imienia … nadaremno – w. 7), tzn. Boskiego imienia, natury, charakteru, reputacji, nauk, urzędowego autorytetu i czci. Odbywa się to przez przeklinanie, przysięganie i krzywoprzysięstwo przy użyciu Jego imienia, bluźnienie Jego imieniu, podawanie fałszywych nauk na jego temat, uprawianie czarów przy pomocy Jego imienia, lekkomyślne traktowanie i gwałcenie warunków poświęcenia. W pozytywnym znaczeniu „słowo” to nakazuje prawdziwe, pełne czci, wiary, nadziei, miłości i posłuszeństwa używanie Boskiego imienia oraz wierność naszym ślubom poświęcenia. Takie polecenia zostały w antytypie podane przez literaturę prawdy oraz kazania, między innymi na temat bezbożności, przeklinania, krzywoprzysięstwa, bluźnienia, fałszywych doktryn, czarów i lekkomyślnego używania Boskiego imienia, jak również w pismach i naukach członków kościołów nominalnych, przez ujawnianie krzywoprzysięstwa w sądach, wypowiedzi przeciw praktykowaniu spirytyzmu i okultyzmu oraz protestowanie przeciwko ślubom wyświęcenia dla sekciarstwa. Bóg oczywiście karał i nadal będzie karał wszelkie nadużycia Jego świętego imienia. Czwarte „słowo” zakazuje niepokoju związanego z grzechem i przekleństwem (sześć dni będziesz … wykonywał wszelką swoją pracę – w. 9) i nakazuje odpoczynek od nich (dzień odpocznienia [sabat], abyś go święcił – w. 8). Dla ludu Bożego Wieku Ewangelii zakaz ten w zasadzie zabrania życia w grzechu, jak gdyby znajdował się on pod przekleństwem, we wzdychaniu i mozole, utrzymywaniu społeczności z rodzajem ludzkim znajdującym się pod przekleństwem,