Epifaniczny tom 11 – rozdział 6 – str. 385
Przy Górze Synaj
czy też wiąże się z utratą prawdy lub osoby (o każdą rzecz zgubioną) i pociąga za sobą poważne pytanie o odpowiedzialność (gdyby kto rzekł, że to jest moje; dosłownie: gdyby ktoś powiedział: To może być ten, tzn. to może być ten winny). Przypadek taki musi stanąć przed zborem lub Kościołem powszechnym, reprezentowanym przez generalnych starszych, a szczególnie przez szczególnego rzecznika (przed sędziów przyjdzie sprawa obydwu). Jeśli Bóg potępi któregokolwiek z oskarżonych (kogo winnym znajdą sędziowie; dosłownie: kogo potępi Bóg; w dwóch poprzednich przypadkach słowa oddanego sędziowie przed słowem elohim występuje przedimek określony, który jednoznacznie potwierdza, że sędziowie jest poprawnym tłumaczeniem, lecz w trzecim przypadku użycia słowa elohim przedimek nie występuje, tak więc powinno być ono przetłumaczone Bóg, na co wskazaliśmy w proponowanym antytypie), musi on zrekompensować swoje grzechy podwójnie: (1) stracić miejsce w Maluczkim Stadku i (2) pokonać niedostrzeganą wadę (w dwójnasób nagrodzi bliźniemu swemu).
(32) Jeśli Jezus powierza trosce generalnego lub lokalnego starszego, a szczególnie trosce szczególnego rzecznika, jakąś doktrynę (jeśli ktoś da bliźniemu swemu osła – w. 10) dotyczącą Jezusa (wołu), Kościoła (owcy) lub jakiejkolwiek innej klasy, np. Wielkiej Kompani, Młodocianych Godnych czy usprawiedliwionych z wiary (inne bydlę na chowanie), a doktryna taka – np. natura Jezusa jako Logosa, karnacja i przemiana w zmartwychwstaniu, restytucja, wysokie powołanie, śmiertelność człowieka, kara za grzech, usprawiedliwienie z wiary, koniec żęcia w 1914 r., istnienie Młodocianych Godnych i Wielkiej Kompanii jako klas – przestaje być nauczana (umiera) lub jest niszczona wprowadzaniem do niej obcych elementów lub usuwaniem jej własnych – np. pojednanie polegające jedynie na zadośćuczynieniu sprawiedliwości lub wyłącznie czyniące człowieka zadowolonym z Boga, zaprzeczanie tymczasowemu usprawiedliwieniu, usprawiedliwienie ożywione bez poświęcenia (jest kaleczona) – albo taka prawdziwa doktryna jest zaprzęgnięta do służenia błędnemu systemowi – np. doktryna o wyborze