Epifaniczny tom 11 – rozdział 6 – str. 422

Przy Górze Synaj

(twardego karku, co jest aluzją do byków, które na znak uporu usztywniają kark). Boska sprawiedliwość nie chciała zwlekać z przygotowaniem kary za ten grzech (zostaw mnie, żeby zapłonął mój gniew – w. 10), co całkowicie zniszczyłoby ich (wytracę ich), gdyby było kontynuowane do końca. Gniew ten częściowo przejawił się w cierpieniach nominalnego ludu Bożego spowodowanych najazdem plemion germańskich, plądrowaniem imperium rzymskiego i śmierci licznych rzesz nominalnego ludu Bożego. Najazdy te zaczęły się wkrótce po rozpoczęciu okresu pergameńskiego i trwały niemal do jego końca, a ostatnimi z tych grabieżców byli Lombardowie. Częściowo przejawił się on także w potężnych przesiewaniach tego okresu. Gdyby Boska sprawiedliwość dopełniła Swój gniew, uczyniłby On Jezusa wielkim narodem (w naród wielki).

    (64) Lecz nasz miłujący Pan na podstawie Swej zasługi, której użył dla przebłagania Boskiego gniewu przeciwko nim (łagodził gniew Pana – w. 11), przez Swe wstawiennictwo odwrócił ten gniew, zanim całkowicie zostali zniszczeni (i mówił). Jego przypisana zasługa przemawiała na korzyść ludu, by Boski gniew nie osiągnął kulminacji (dlaczego płonie gniew twój przeciwko ludowi twemu). Jezus oświadczył, że na podstawie Jego zasługi (ręki potężnej) i innych zarysów Jego służby (mocy wielkiej) Bóg wyzwolił Swój lud z królestwa szatana – ze sfery grzechu i przekleństwa (wyprowadziłeś z ziemi egipskiej). Argumentował dalej, że jeśli Boska sprawiedliwość ich zniszczy, ludzie tego świata nie będą się zbytnio mylić, oskarżając Boga o to, że wyzwalając ich z niewoli grzechu i przekleństwa (wyprowadził – w. 12), nie miał wobec nich dobrych intencji (w złym zamiarze), tzn. chciał ich zabić w królestwach, w których mieli się znaleźć (pozabijać w górach), i usunąć z powierzchni społeczeństwa (wytracić z powierzchni ziemi). Usilnie prosił więc, by Bóg uciszył Swój gniew (odwróć się od gniewu) i by zmienił Swój sposób postępowania: zamiast kary udzielił błogosławieństwa (ulituj się). Oprócz tego powołał się na obietnice przymierza, jakie Bóg w Swej sprawiedliwości

poprzednia stronanastępna strona