Epifaniczny tom 12 – rozdział 7 – str. 686
Przymioty i zastosowania Biblii
miał ich około 40, a Nowy – 9. Także ci pisarze byli różni pod wieloma względami – w talentach, charakterze, powołaniu, wykształceniu, ilości pism, stylu pisania, celu pisania i wrażliwości ich pism. Niektórzy z nich byli wybitnymi i wpływowymi ludźmi, jak Mojżesz, Samuel, Dawid, Salomon, Daniel i Paweł. Inni byli ludźmi większego niż średni pokroju, jak Izajasz, Jeremiasz, Ezechiel, Łukasz. Większość pozostałych to ludzie przeciętnego pokroju, a kilku z nich nawet poniżej przeciętnego. Pod względem czasu pisania, od pierwszego do ostatniego z nich mamy okres 1700 lat. Biblia to bardziej biblioteka niż pojedyncza książka, ponieważ zawiera ona 66 ksiąg, o zróżnicowanej wielkości, tematach i znaczeniu. Jest to biblioteka dwóch różnych działów – Starego i Nowego Testamentu. Księgi te różnią się stylem. Niektóre z nich napisano bardzo podniosłym językiem, np. 5Mojżeszową, Księgę Ijoba (nawet przez niewierzących uważaną za największe osiągnięcie literackie), Psalmy, Izajasza, List do Żydów i Jakuba. Inne napisano językiem prostym, niemal potocznym, jak 1Mojżeszową, Jozuego, Ruty, Jana itp. Cechują je różne formy literackie – niektóre są historyczne, inne niemal w całości oratorskie, np. 5Mojżeszowa, Ijoba. Niektóre z nich mają formę poetycką, jak Ijoba, Psalmy, Przypowieści Salomona, Pieśń nad Pieśniami, Kaznodzieja Salomonowy i większość Proroków, szczególnie Izajasza i Treny. Inne są połączeniem historii i ustawodawstwa, jak 2,3,4 i 5Mojżeszowe. Niektóre stanowią połączenie historii i dydaktyki, jak cztery Ewangelie i Dzieje Apostolskie. Inne są prorocze, jak więksi i mniejsi Prorocy oraz Objawienie. Niektóre przeplatają dydaktykę z proroctwami, jak Jakuba, 2Piotra, 1Jana i Judy. Inne składają się z historii, dydaktyki i proroctw, jak Mateusza, Marka i Łukasza.
Jej różnorodność widoczna jest w trzech światach, dyspensacjach, które spinają cały zawarty w niej plan, w Wiekach stanowiących jej drugą i trzecią dyspensację, w Żniwach Wieków Żydowskiego, Ewangelii i Tysiąclecia oraz w poziomach istnienia i stanach tych, którymi się ona zajmuje. Jej wielobarwność