Epifaniczny tom 12 – rozdział 7 – str. 688
Przymioty i zastosowania Biblii
w niej tysiące proroctw. Wszędzie widzimy jej rozmaite historie, o ogromnej liczbie jednostek i wydarzeń. Różne są jej biografie i związane z nimi wydarzenia. Jej typy są tak samo liczne i różnorodne jak fragmenty historyczne i biograficzne. Naprawdę wielorakie są cele każdej z różnych dyspensacji Biblii, jej Wieków i poziomów istnienia. Jej księgi nie tylko były pisane przez różne osoby w różnych czasach, lecz także w różnych językach i różnych krajach, a następnie posyłane do różnych osób i w różnych celach. Ogromna jest różnorodność Biblii! Można by wykazać inne rozmaitości Biblii, jednak te powyższe z pewnością są wystarczającym dowodem różnorodności jako jednego z jej przymiotów.
Przy swej całej różnorodności Biblia cechuje się jednak jednością jako jednym ze swych przymiotów, gdyż te wszystkie różne elementy są tylko częściami jednej cudownej całości. Jedność ta jest jednością struktury. Jedność między Starym a Nowym Testamentem widoczna jest w tym, że każdy z nich ma trzy podobne części; każda jest podzielona na trzy działy, które są podobne w każdym przypadku: historyczne, dydaktyczne i prorocze. W Starym Testamencie znajdujemy strukturalną symetrię: najpierw jest 5 ksiąg Mojżeszowych, po których następuje 12 ksiąg historycznych; następnie 5 ksiąg poetyckich, po czym 5 ksiąg Większych Proroków i 12 ksiąg Mniejszych Proroków. W obydwu Testamentach istnieje jedność treści: w pierwszym typ i proroctwo, w drugim antytyp i wypełnienie – obydwa podobnie prorokują i są typem przyszłych rzeczy, wybiegających poza czasy Nowego Testamentu. Pierwsze trzy rozdziały jej pierwszej księgi traktują o stworzeniu i upadku; ostatnie trzy rozdziały ostatniej księgi traktują o odtworzeniu i podniesieniu z upadku. Obydwa świadczą także o siedmiu zbawieniach Biblii, szczególnie o dwóch głównych. Tak więc w strukturze dwóch części Biblii panuje znamienna jedność. Jej jedność jest organiczna: (1) wszystkie części, bez jakichkolwiek dodatków czy pominięć, stanowią organizm; (2) wszystkie części wzajemnie się uzupełniają; oraz (3) wszystkie nasycone są tą samą energią. A zatem po