Epifaniczny tom 12 – rozdział 7 – str. 706
Przymioty i zastosowania Biblii
piękna. Jest ona piękna w swych myślach, słowach oraz wypowiedziach dosłownych i symbolicznych. Co z punktu widzenia piękna kompozycji oratorskiej może dorównać oracjom stanowiącym znaczną część 5Mojżeszowej? Co z punktu widzenia piękna dramaturgii w całej literaturze, dramatycznej lub jakiejkolwiek innej, może równać się z przecudownym pięknem dramatu stanowiącym Księgę Ijoba? Jakie piękno pobożności może równać się z Psalmami? W dziedzinie piękna etycznego nic na świecie nie może zbliżyć się do piękna księgi Przypowieści. Co w całym stworzeniu pod względem piękna i delikatności pieśni miłosnej może dorównać Pieśni nad Pieśniami? Jakie piękno proroctw może prześcignąć Izajasza? Pod względem piękna dydaktycznego, co w całej literaturze można wymienić obok kazania na górze i ostatniej mowy Jezusa w górnym pokoju? Pod względem piękna argumentacji, co można wymienić zaraz po Liście do Żydów? Pod względem piękna napominania, co może równać się z listami Jakuba i 1Piotra? Pod względem piękna analizy, co można porównać z rozprawą Pawła na temat miłości bezinteresownej w 1Kor. 13 lub na temat zmartwychwstania w 1Kor. 15:35-54, czy też jego apostrofy do śmierci i piekła w 1Kor. 15:55-57? Pod względem piękna apokalipsy, gdzie możemy znaleźć cokolwiek podobnego do Objawienia Jana?
A co powiemy o pięknie retorycznych figur Biblii? Nie ma ona równych sobie w używaniu metafor. Na przykład, kto w formie metafory mógłby piękniej wyrazić stan i postępowanie ludu Bożego we wrogim świecie, niż uczynił to Jezus w Mat. 10:16: „Oto ja was posyłam jak owce między wilki; bądźcie tedy roztropnymi jak węże, a niewinnymi jak gołębice”. Albo na temat obłudnej niekonsekwencji pedantów, którzy dostrzegają drobiazgi, a przeoczają większe rzeczy: „Wodzowie ślepi, którzy przecedzacie komara, a wielbłąda połykacie” (23:24). Z punktu widzenia symboliki, co ma równie piękne symboliczne znaczenie jak chrzest w wodzie, reprezentujący śmierć i zmartwychwstanie z Chrystusem; albo Wieczerza Pańska, w łamanym chlebie i wylewanym winie