Epifaniczny tom 12 – rozdział 7 – str. 712
Przymioty i zastosowania Biblii
w którym nie mogliby zwyciężyć i zachowuje ich możliwość uzyskania zbawienia do czasu, kiedy będą mogli zwyciężyć – będzie mógł dostrzec miłosierdzie Boga zarówno dla wybranych, jak i niewybranych, wynikające z faktu uczynienia Biblii taką, że ci pierwsi mogą ją zrozumieć, a ci drudzy nie. Złożoną skrytość Biblii potwierdzają nie tylko fakty. Ona sama mówi nam, że tak jest, i to dla dobra zarówno wybranych, jak i niewybranych. Izaj. 29:11-16 wskazuje, że jest ona skomplikowana, ponieważ ani wykształceni, ani niewykształceni z niewybranych nie mogą wyjaśnić jej tajemnic (11,12); dlatego nie służą Bogu w czystości prawdy (13); Bóg w dziwny sposób zaślepia mądrych i roztropnych według świata (14), których teorie i praktyki są ciemnością, nie światłością (15), a wypaczanie przez nich rzeczywistości, z powodu braku Ducha Świętego, czyni ich wysiłki daremnymi i bezowocnymi; mimo to w przeciwieństwie do gliny garncarskiej krytykują Pana, który gani ich krytykę Jego (16).
Izaj. 28:9-13 częściowo wyjaśnia, jak to się dzieje, że Biblia jest tak skomplikowana. Najpierw pokazuje nam, że Bóg udziela wiedzy o głębokich rzeczach tylko tym, którzy przeszli przez etap mleka, niemowląt (9). Następnie dowodzi, że Biblia i jej nauki są podawane urywkowo – trochę tu, trochę tam (10) – i że ci, którzy ją wyjaśniają, niewybranym wydają się być mówcami niezrozumiałymi (11). Bóg wielokrotnie dawał niewybranym do zrozumienia, że Biblia jest prawdziwym odpoczynkiem i orzeźwieniem dla człowieka (12), lecz oni nie chcieli przyjmować jej skomplikowanych skrytych nauk, co prowadzi do tego, że coraz bardziej potykają się, popadając w stan niezrozumienia i wyobcowania od Słowa. Korzystnym byłoby przyjrzenie się temu, w jaki sposób Bóg umieścił w Biblii Swe tajemnice tak, by ukryć je przed klasą niewiary. Jednym ze sposobów było to, że nigdzie w jednym miejscu nie podał kolejno wszystkich nauk na dany temat, lecz umieścił je urywkowo, w oderwaniu od siebie i w nieporządku, czyli, używając sformułowania Izajasza, przykazanie za przykazaniem, przepis za przepisem, trochę tu, trochę tam. Weźmy dla przykładu różne