Epifaniczny tom 12 – rozdział 7 – str. 721
Przymioty i zastosowania Biblii
jest ona magazynem zbawiającej wiedzy dla wybranych, która czyni ją wystarczającą jako jedyne źródło wiary i zasad praktyki oraz główną regułę wiary i praktyki. Mówiąc o niej jako jedynym źródle wiary i zasad praktyki, mamy na myśli to, że z niej i tylko z niej pochodzą myśli, które chrześcijanie powinni przyjmować jako swe wierzenia i tylko z niej pochodzą zasady, które chrześcijanie przyjmują jako rządzące ich myślami, motywami, słowami i czynami. Mówiąc o niej jako o głównej regule wiary, mamy na myśli to, że jest ona głównym regulatorem wierzeń chrześcijanina. Mówiąc o niej jako o głównej regule praktyki, mamy natomiast na myśli to, że jest ona głównym regulatorem jego myśli, motywów, słów i czynów, przy czym Duch Święty i Boska opatrzność są drugorzędnymi regułami wiary i praktyki w tym znaczeniu, że pomagają nam w interpretacji spraw odnoszących się do wiary i praktyki. Z przeciwnego punktu widzenia oznacza to, że chrześcijanin nie powinien przyjmować niczego jako kwestię wiary lub zasadę praktyki, jeśli nie pochodzi to z Biblii; oznacza także, że nie powinien robić niczego w zakresie myśli, motywów, słów i czynów, co nie jest regulowane przez Biblię, Boskiego Ducha i opatrzność w odniesieniu do takich myśli, motywów, słów i czynów. Dzięki temu Bóg z Biblii i przez Biblię staje się wyłącznym Dawcą wierzeń i zasad postępowania Swego ludu. Właśnie takie jest znaczenie usprawiedliwienia i poświęcenia: w kwestii wiary za zupełnie wystarczające chrześcijanin przyjmuje tylko te myśli, które Bóg podał w Biblii, natomiast w kwestii praktyki przyjmuje objawione przez Boga w Biblii zasady sprawiedliwości i miłości, wystarczające jako jedyne źródło jego życia, kierując swym postępowaniem w harmonii ze Słowem Pana, Duchem i opatrznością. Jeśli chodzi o nas jako obiekty Boskiego objawienia, jednym z głównych celów Boga, jaki przyświecał Mu w udzieleniu Biblii, jest jej wystarczalność jako wyłącznego źródła naszej wiary i zasad praktyki oraz głównej reguły naszej wiary i praktyki. Doskonałość Boskich dzieł (5 Moj. 32:4) oznacza zatem, że Biblia jest wystarczająca do takiego zastosowania.