Epifaniczny tom 12 – rozdział 7 – str. 724
Przymioty i zastosowania Biblii
nauki Biblii, inne są odrzucane, a wszystkie z nich mniej lub bardziej fałszowane. We wszystkich przypadkach zasada ta prowadzi do dominacji nauk rzymskokatolickich jako wyższego źródła i reguły wiary oraz zasad praktyki. Jest ona imitacją szatana w jego antychryście, imitacją prawdziwego i jedynego źródła wiary i zasad praktyki oraz głównej reguły wiary i praktyki (Mat. 15:3,9; Mar. 7:9,13). Niweczy ona Boski cel udzielenia Jego ludowi Biblii jako przewodnika po wąskiej drodze do życia w formie źródła i regulatora. Odrzucenie Biblii jako takiej pozostawia człowieka z fałszywym i niekompletnym instruktorem pochodzącym od Boga, natomiast uznanie jej za jedyne źródło wiary i zasad praktyki oraz głównej reguły wiary i praktyki zapewni ludziom całkowicie wystarczającego przewodnika, w zupełności przygotowując ich do odpowiedniej relacji w zakresie nauczania i praktyki wobec Boga, Chrystusa, bliźniego i nieprzyjaciół.
Nieomylność to ósmy przymiot Pisma Świętego, jaki teraz przebadamy. Przez nieomylność rozumiemy tę cechę Pisma Świętego, dzięki której, pochodząc od Boga, jest ono nie tylko wolne od błędu, lecz w ogóle nie może błądzić. Przymiot ten jest bardziej rozległy niż przymiot prawdomówności, ponieważ jest ono nie tylko w harmonii z faktami i właściwymi zasadami (co mieści się w pojęciu jego prawdomówności), lecz dodatkowo nie może błądzić. Nie uważamy, że nieomylność obejmuje pracę kopistów, którzy w trakcie przepisywania popełniali sporo pomyłek. Nie dotyczy to także pracy tłumaczy, recenzentów i interpretatorów, lecz obejmuje jedynie oryginały dane przez Boga za pośrednictwem natchnionych przez Niego pisarzy, i to tylko te z nich, które przetrwały do naszych czasów. Wniosek o nieomylności Biblii wyciągamy z faktu natchnienia jej przez Boga (2Tym. 3:16; 2Piotra 1:20, 21), ponieważ Bóg nie tylko nie kłamie, lecz nawet nie może kłamać (Żyd. 6:18). Jest moralnie niemożliwe, by kłamał, tak jak moralnie możliwe jest, by kłamał człowiek (4Moj. 23:19), ponieważ Bóg jest prawdomówny i wolny od błędu (5Moj. 32:4; 1Sam. 15:29). Dotyczy to także Jego Słowa (Psalm 33:4).