Epifaniczny tom 12 – rozdział 7 – str. 741
Przymioty i zastosowania Biblii
Boga i Chrystusa, oświecenie, uświęcenie i wyzwolenie – obecnie klasy wiary, a w następnym Wieku także klasy niewiary. Jest święta w swych skutkach, jakie zostały dotąd osiągnięte, ponieważ w obecnym Wieku realizuje swój cel oświecania, usprawiedliwiania, uświęcania i wyzwalania świętych Boga, w ten sposób przynosząc chwałę Bogu jako jej Autorowi oraz Chrystusowi jako jej Wykonawcy. Jest święta w swych naukach, ponieważ jej wszystkie doktryny, przykazania, obietnice, napomnienia, proroctwa, historie i typy są święte same w sobie, w ich Autorze, Wyjaśniającym i Wykonawcy, oraz w ich skutkach. Jest święta w swych produktach: świętych, którzy są przez nią oświecani, usprawiedliwiani, uświęcani i wyzwalani. Jest święta w swych obecnych dziełach wobec klasy niewiary, ponieważ karci ją za grzechy, za brak sprawiedliwości oraz za jej stan i charakter w związku ze zbliżającym się sądem w Królestwie. Jest święta w swych reformatorskich skutkach na upadłe społeczeństwo ludzkie, ponieważ poprzez tych, którzy wiernie ją praktykują, jest solą ziemi, odżywiając, przyprawiając i konserwując społeczeństwo przed całkowitym zepsuciem.
Niektórzy utrzymują, że Biblia nie jest święta, ponieważ opowiada o grzesznych czynach, takich jak ubliżanie rodzicom, morderstwo, cudzołóstwo, gwałty, kazirodztwo, wojny, kradzieże, oszczerstwa, chciwość (jako grzechach przeciwko człowiekowi) oraz o braku religijności, bałwochwalstwie, bluźnierstwach, niewierze itd. (jako grzechach przeciwko Bogu). Niektórzy idą jeszcze dalej i oskarżają ją o zło, ponieważ nakazuje ona ludziom prowadzenie wojen zmierzających do wyniszczenia, usprawiedliwia wielkie nieszczęścia, takie jak potop, zniszczenie miast na równinie, faraona i jego wojsk w Morzu Czerwonym, 185.000 ludzi należących do armii Sennacheryba itp. Na temat tych zarzutów można powiedzieć, co następuje: Opisując grzeszne czyny przeciwko Bogu i człowiekowi, czyni ona to w sposób niepobudzający czytelnika do popełniania takich grzechów, lecz przytacza je jako przykłady ostrzegające o okropnej naturze i złych skutkach grzechu, zachęcając w ten sposób czytelnika do ich nienawidzenia, unikania i potępiania. Zatem opowiadając o tych czynach,