Epifaniczny tom 12 – rozdział 7 – str. 748
Przymioty i zastosowania Biblii
się także w historii Starego Testamentu. Gdybyśmy spojrzeli na typy w historiach i biografiach Starego i Nowego Testamentu, musielibyśmy stwierdzić, że są one niemal całkowicie prorocze. Wiele proroctw w znaczeniu przepowiadania znajduje się w Ewangeliach, Listach i oczywiście Objawieniu. Ściśle biorąc, przepowiedziane zostało wszystko to, co wiąże się z rozwojem Boskiego planu (Am. 3:7). I tak, znajdujemy zapowiedź wielu szczegółów z życia Jezusa. Znaczna liczba informacji jest tam proroczo podana na temat doświadczeń Izraela. Biblia dużo prorokuje o narodach nieizraelskich, np. Egipcie, Babilonii, Arabii, Moabie, Ammonie, Syrii, Fenicji, Filistii, Persji, Grecji, Rzymie, 10 językowych narodach Europy, a nawet o USA. Więcej szczegółów podanych jest na temat prawdziwego i nominalnego Kościoła na przestrzeni Wieku Ewangelii i całkiem sporo także na temat państwa, arystokracji i świata pracy. Jeszcze więcej proroczych szczegółów na ten temat podanych jest zwłaszcza na koniec Wieku. Drugi adwent Chrystusa, powoływania i przesiewania Żniwa, wiązanie kąkolu, rozpad sekciarskiego protestantyzmu, jego zbliżanie się do Rzymu, wielki ucisk w światowej wojnie (dwóch fazach), światowej rewolucji, światowej anarchii, dwie fazy ucisku Jakuba, obalenie królestwa szatana, ustanowienie i funkcjonowanie dwóch faz Królestwa Bożego, obudzenie Kościoła i świata z umarłych, dzień sądu, zmartwychwstanie, restytucja, ostateczna próba i jej rezultat, przywrócony raj, życie wieczne dla posłusznych, a wieczna śmierć dla nieposłusznych – wszystkie te prorocze zarysy, mające charakter zapowiedzi, dodatkowo posiadają także zarys dogmatyczny, na co wskazaliśmy w poprzednim akapicie. Niemal we wszystkich przypadkach, jeśli chodzi o prawdziwy i nominalny kościół, zapowiedzi te są mniej lub bardziej niejasne. Natomiast te dotyczące Izraela cielesnego i jego sąsiadów są podane znacznie bardziej wyraźnie. Proroctwa te niemal nigdy nie są rozumiane przed wypełnieniem, często dopiero po wypełnieniu, choć niekiedy już w trakcie wypełniania. Gdy jednak przychodzi czas na ich zrozumienie,