Epifaniczny tom 12 – rozdział 7 – str. 782
Przymioty i zastosowania Biblii
i co powinniśmy czynić w motywach, myślach, słowach i czynach. Te cztery zastosowania Biblii, obejmujące wszystko, co należy do wiary i błędu oraz wszystko, co należy do zła i dobra w charakterze i postępowaniu (2 Tym. 3:16), obejmują całą sferę wiary i praktyki, zarówno dla Kościoła jako całości, jak również dla każdego z jego poszczególnych członków. Nie chcemy przez to powiedzieć, iż werset ten podaje wszystkie stosowne szczegóły. Biblia wymienia je gdzie indziej, zgodnie z jej własnym oświadczeniem na temat takiej metody: „przykazanie za przykazaniem, przykazanie za przykazaniem, przepis za przepisem, przepis za przepisem, trochę tu, trochę tam”. Chcemy zatem przez to powiedzieć, że werset ten zawiera wyczerpujące oświadczenie ogólnych kierunków zastosowań Biblii. Jak można zauważyć, na określenie czwartego i ostatniego zastosowania Biblii używamy wyrażenia kształtujące charakter. Czynimy to celowo, ponieważ tłumaczenie przekładu A.V., „pouczenie”, nie jest wystarczająco szerokie. Idea pouczenia zawiera się w znaczeniu oryginalnego użytego tu słowa, paideia, które oznacza tutaj rozwijanie, kształtowanie. Tok myśli w tym i następnym wersecie dowodzi, iż w tym przypadku oznacza kształtowanie, rozwijanie charakteru. Pouczenie jest oczywiście podstawą rozwijania, ponieważ udziela wiedzy, która ma być wpleciona i wykorzystana w procesie kształtowania charakteru. Dlatego słowo paideia powinno być tutaj przetłumaczone jako kształtowanie, rozwijanie w sprawiedliwości. Tak więc kształtowanie charakteru jest czwartym zastosowaniem Biblii.
Należy podkreślić, że wyrażona przed chwilą myśl o tym, iż czwartym zastosowaniem Biblii jest rozwijanie, wychowywanie ludu Bożego w sprawiedliwości, tzn. kształtowanie jego charakteru, jest prawidłową myślą zawartą w ostatniej części 2Tym. 3:16. Oddanie tego jako pouczania w sprawiedliwości, jak robi to A.V., czyni tę myśl zbyt wąską. Tak naprawdę pozbawia ją głównego znaczenia, ponieważ pojęcie pouczenia sprowadza ją tylko do kwestii umysłu, intelektu, natomiast prawdziwa myśl, obejmująca także pojęcie pouczenia umysłu, główny nacisk kładzie na serce, wolę i życie, wychowywanie w sprawiedliwości. Słowa te oznaczają zatem, że Biblia jest dostosowana do udzielenia