Epifaniczny tom 12 – rozdział 5 – str. 452

Biblia jako Boskie Objawienie (dok.)

daje ona świadectwo na temat Boskiego objawienia, choć jej fakty naukowe wychodzą na jaw począwszy od roku 1859.

       Znamienne jest między innymi jej usytuowanie, a to z uwagi na cztery szczególne rzeczy: (1) Linia poprowadzona dokładnie na północ od wejścia do Wielkiej Piramidy przecina środek północnego wybrzeża dolnego Egiptu, delty Nilu, mającej kształt łuku; linie poprowadzone na północny wschód i północny zachód od wejścia, tworzące w ten sposób kąt prosty, dotykają końców tego łuku i wraz z nim tworzą ćwierć okręgu. (2) Stoi ona w samym środku lądowej powierzchni Ziemi. (3) W czasie rozpoczęcia jej budowy, w 2170 r. p.n.e., gwiazda Smoka – symbol szatana i grzechu – o północy jesiennego zrównania dnia z nocą świeciła wprost do jej Przejścia Dolnego, ilustrującego drogę grzechu i klątwy, którą podąża ludzkość; w tym samym czasie znajdująca się w Plejadach gwiazda Alkione, stolica Jehowy i centrum naszego wszechświata, tzn. gwiazda, wokół której krąży nasz wszechświat, znajdowała się na wprost wznoszącego się Przejścia Górnego, symbolizującego drogę sprawiedliwości i życia, którą kroczy lud Boży. (4) Gdyby utworzyć trójkąt prostokątny o następujących bokach: jeden bok ciągnący się od wejścia do Piramidy na północny wschód do kościoła narodzenia Chrystusa w Betlejem, a drugi od wejścia do niej prosto na wschód aż do przecięcia się pod kątem prostym z bokiem poprowadzonym od tego kościoła prosto na południe, to jeśli odległość tę [przeciwprostokątną tak powstałego trójkąta – przypis tł.] potraktujemy jako średnicę okręgu, a jego obwód w łokciach piramidalnych podzielimy przez 1000 (jedną z symbolicznych liczb Piramidy), otrzymamy dokładną liczbę lat od daty ukończenia Piramidy, w czasie jesiennej równonocy w roku 2140 p.n.e., aż do narodzin Jezusa w Betlejem w październiku 2 r. p.n.e., czyli 2138 lat. Znaczenie tych rzeczy wynika z symbolicznego użycia Egiptu i karnacji naszego Pana: Egipt przedstawia świat grzechu i przekleństwa. Jezus przez Swą karnację przyszedł na świat grzechu i klątwy, a następnie opuścił go, by wyzwolić z niego lud Boży, co pokazał przez udanie się do

poprzednia stronanastępna strona