Epifaniczny tom 12 – rozdział 6 – str. 547
Natchnienie Biblii
mówi o miłości, stwierdza, że jest ona największą ze wszystkich. Pytamy: dlaczego? Wielu zapewne byłoby skłonnych sądzić, że miłość powinna być o wiele mniej ważną zaletą od wszelkich innych. Wskazywaliby raczej na bezwzględną, mocną wiarę i nadzieję i bezwzględne charaktery, których życie zawiera niewiele miłości. O co zatem powinniśmy najbardziej zabiegać? Apostoł stwierdza, że największą z tych zalet jest miłość. Jego rada jest jednak zupełnie przeciwna odczuciom tego świata. Według świata, jeśli posiadamy miłość, nie możemy odnieść sukcesu, gdyż zaleta ta przeszkadzałaby nam, bez względu na to, jakie byłyby nasze ideały. Z tego punktu widzenia miłość przeszkadzałaby politykowi niszczyć innych, tak by on sam piął się do góry; miłość przeszkadzałaby handlowcowi zwalczać swych konkurentów, tak by to on mógł zgromadzić większą fortunę. Znaczna miłość do innych, powiadają, prowadziłaby do większej oceny dla innych niż samego siebie i oznaczałaby, że mielibyśmy przeszkody w wielkim wyścigu, w którym biorą udział ludzie, goniąc za bogactwami, zaszczytami i władzą. Czy posłuchamy rady tego świata, czy też zastosujemy się do natchnionego świadectwa Apostoła?
Te dwa punkty widzenia są całkowicie odmienne. Nowe stworzenia nie mogą słuchać rady tego świata, ponieważ oznaczałoby to odrzucenie i wyparcie się wszystkich nowych ideałów, jakie przyjęliśmy i do jakich zmierzamy. Jeśli jako nowe stworzenia chcemy zdobyć wielką nagrodę naszego powołania w Chrystusie Jezusie, musimy zważać na Tego, który mówi z nieba, musimy zważać na słowa Pana podane przez Apostołów i proroków, musimy dostrzegać świadectwo naszego Mistrza: „Przykazanie nowe daję wam, abyście się nawzajem miłowali (…) Po tym poznają wszyscy, żeście uczniami moimi, jeśli miłość mieć będziecie jedni do drugich” (Jan 13:34,35). Jego dalsze poselstwo przez Apostoła stwierdza, że „wypełnieniem zakonu jest miłość” i że „najważniejsza jest miłość” – jest najwspanialszą rzeczą na świecie. Nowe stworzenie musi osiągnąć taki charakter miłości, ponieważ jego wszystkie nadzieje są zależne od osiągnięcia przez niego tego podobieństwa charakteru do Pana.