Epifaniczny tom 12 – rozdział 6 – str. 589
Natchnienie Biblii
oryginalnego słowa przetłumaczonego u Jana 10:35 jako skażone, naruszone. Jezus na każdym miejscu oddaje cześć Staremu Testamentowi jako Słowu Bożemu (Mar. 7:13; Jan 10:35). Skoro jest on Słowem Bożym, jego pisarze musieli być natchnieni w trakcie pisania go, w przeciwnym razie bowiem nie byłoby to Jego słowo, lecz słowo człowieka. Apostołowie traktowali go w ten sam sposób co Jezus. Wyjaśniali go jako Słowo Boże, cytowali z niego na potwierdzenie swych nauk jako pochodzących od Boga, np. św. Paweł w Dz.Ap. 13:33-35 cytował Psalm 2:7; Izaj. 55:3; Psalm 16:10, by potwierdzić zmartwychwstanie Jezusa, a w Dz.Ap. 28:25-27 cytował Izaj. 6:9,10, by dowieść, że Duch Boży zapowiadał niewiarę Izraela. Jezus cytował z niego u Mat. 13:14,15 oraz Jana 12:39,40, W Liście do Żydów Paweł wielokrotnie cytował Stary Testament, zapewniając nas, że przytaczane tam słowa były wypowiedziane przez Ducha Świętego (Żyd. 3:7; 9:8; 10:15). Stwierdzenia Starego Testamentu często określane są przez Apostołów jako stwierdzenia Boga (Żyd. 4:4; Dz.Ap. 2:17; 3:21; 4:25). Widzimy więc, że Jezus i Apostołowie wierzyli w tę samą doktrynę na temat natchnienia co Żydzi: że Stary Testament jest Słowem Bożym, głosem Boga, wypowiedzią Boga. Gdyby tak nie uważali, ganiliby za to Żydów jako nauczających fałszu, jak to czynili w przypadku ich rzeczywiście fałszywych nauk. Nie uczynili tego, lecz podpisali się pod ich poglądem, zarówno przez swoje teorie, jak i praktyki. Dochodzimy zatem do wniosku, że Żydzi słusznie uważali Stary Testament za Słowo Boże. Tak więc natchnął On jego pisarzy, w przeciwnym razie bowiem nie byłoby to Jego Słowo, lecz ich. Na tym kończymy nasz pierwszy dowód.
Oto drugi argument popierający natchnienie Starego Testamentu. Jego natchnienie dowiedzione jest różnymi nazwami, jakich wobec Starego Testamentu używali Jezus i Apostołowie. Przede wszystkim określali go mianem Pisma oraz Pism. Pierwotnie słowo to oznaczało po prostu coś napisanego. W miarę upływu czasu nabrało ono jednak bardziej wzniosłego znaczenia – znaczenia wyższości, określającego Stary Testament