Epifaniczny tom 12 – rozdział 6 – str. 592
Natchnienie Biblii
tzn. obiecał natchnąć go, czyniąc go Boskim rzecznikiem. Skoro Bóg był takim dla niego w jego ustnych przemówieniach przez krótki okres czasu i tylko wobec jednej generacji Izraela, ostatniej w Egipcie, o ileż bardziej był nim, gdy ten spisywał Pięcioksiąg, który miał być nauką dla wszystkich generacji Izraela, a także dla wszystkich generacji Kościoła. Było to tym bardziej konieczne z tego powodu, że niespisane tradycje z upływem czasu i w wyniku odstępstwa z pewnością uległyby wypaczeniu, co można zauważyć na podstawie odpowiednich tradycji nauczycieli żydowskich i rzymskokatolickich. Jeremiasz to kolejny przykład Boskiej obietnicy inspiracji dla niego jako proroka Pana w mowach i pismach. Jest to przedstawione w Jer. 1:4-9. Według tych słów, Jeremiasz był pokornym, małomównym człowiekiem, który wzbraniał się przed podjęciem zaproponowanej przez Boga misji. Dlatego Pan w bardzo wzruszający sposób zachęcił go przez zapewnienie, że udzielił mu pomocy jeszcze przed jego narodzeniem, by przygotować go na podjęcie proponowanego dzieła (w. 5). Gdy ten się wahał, wskazując na swą niezdolność i niedojrzałość, Bóg łagodnie odwiódł go od takiego sposobu myślenia, zapewniając, że może podjąć tę misję i że przekaże wszystko to, co Pan mu poleci. Zachęcał go, by się nie bał, ponieważ Bóg będzie przy jego boku, by go wybawić. Następnie Bóg udzielił mu słów, które miał przekazać, a Jeremiasz czynił to przez całe 40 lat swojej służby. Chociaż nie mamy wyraźnie powiedziane, że taka była procedura Boga ze wszystkimi prorokami, możemy być pewni, że każdemu z nich udzielał niezbędnej zachęty i wkładał w ich usta Swoje słowa, ponieważ wszyscy oni zapewniają nas o tym, gdyż swoje poselstwa przekazywali jako posłańcy, rzecznicy Boga.
Pisarze Starego Testamentu wyraźnie stwierdzają, że pisząc swą część Biblii, byli pod natchnieniem. Twierdził tak Dawid: „Rzekł Dawid, syn Isajego, rzekł mówię mąż, który był zacnie wywyższony, pomazaniec Boga Jakubowego, słodki psalmista Izraela. Duch Pański mówił przeze mnie,