Epifaniczny tom 12 – rozdział 6 – str. 599
Natchnienie Biblii
niemal wszystkich pozostałych listów, gdzie wysuwane jest to samo twierdzenie). Z naciskiem przeklina każdego, kto głosiłby inną Ewangelię, co oznacza, że jego Ewangelia pochodziła od Boga, że była natchniona (Gal. 1:8,9). W 1Tes. 2:13 z naciskiem podkreśla, że to, co głosił (o ileż więcej niż to, co napisał), nie było słowem człowieka, lecz Boga. W 1Tes. 4:13-15 zapewnia natomiast czytelnika, że jego poselstwo na temat zmartwychwstania, jakie wtedy pisał, było Słowem Bożym, a więc natchnione. To, co jest prawdą o nim jako natchnionym mówcy i pisarzu, jest także prawdą w odniesieniu do pozostałych Apostołów, którzy wiązali dla Kościoła pewne rzeczy, podane na piśmie, o których wyraźnie jest powiedziane, że pochodziły od Ducha Świętego (Dz.Ap. 15:28). Mówiąc w 1Kor. 2 o samym sobie i pozostałych Apostołach („my”), św. Paweł wykazuje, że Bóg Swe zakryte tajemnice objawił Apostołom przez Swego Ducha (w. 1, 10). Tajemnice te bez ograniczeń zostały udzielone im przez Boga, a dla ich otrzymania udzielił im On Swego Ducha (w.12). Mówili (i pisali) o nich słowami udzielonymi im przez Ducha (natchnienie słowne, w.13), a to dlatego, że posiadali Ducha Chrystusowego (w. 16). Bracia mogli zrozumieć i wyjaśniać te rzeczy właśnie dlatego, że natchnieni Apostołowie uczyli o nich braci napełnionych duchem, o czym także naucza ten rozdział.
W niektórych wersetach Apostołowie stawiani są obok proroków jako pisarze Biblii. Między innymi, pochodząca od nich Biblia przedstawiona jest w Efez. 2:20 jako fundament Kościoła, którego głównym kamieniem węgielnym jest Jezus. Zestawienie takie wyraźnie wskazuje na natchnienie apostolskich pism. Stawianie obok siebie Apostołów i proroków jako natchnionych nauczycieli Kościoła, przy czym Apostołowie używają władzy wiązania, podawania natchnionych „rozkazań”, a prorocy przekazują natchnione „słowa”, to kolejny dowód natchnienia apostolskich pism. Jest wyraźnie powiedziane, że Jan otrzymał objawienie od Boga przez Chrystusa (Obj. 1:1-3). Bóg polecił mu zapisać poselstwo, jakie miało być wysłane do siedmiu zborów, co jest równoznaczne natchnieniu (w. 10,11).