Epifaniczny tom 12 – rozdział 6 – str. 619
Natchnienie Biblii
niespotykanym w żadnej innej księdze, co dowodzi oczywiście, że w osiągnięciu tego efektu nie mogło być żadnej zmowy. W jaki sposób bowiem zmowa taka mogłaby połączyć okres 450 lat od Mojżesza, pierwszego pisarza Biblii, do Samuela, drugiego pisarza Biblii, a także ponad 450 lat między zakończeniem ksiąg S. T. a rozpoczęciem N. T.? Gdybyśmy w naturalny sposób próbowali wyjaśnić występowanie takich siódemek słów w każdej księdze, musielibyśmy założyć, że autor każdej księgi miał przed sobą wszystkie pozostałe biblijne księgi, by w swej księdze uniknąć używania specyficznych układów siódemkowych wykorzystanych gdzie indziej. Prowadziłoby to do absurdalnego wniosku, że każda księga Biblii została napisana po napisaniu wszystkich pozostałych! By uniknąć tego absurdalnego wniosku, musimy założyć, że tylko jeden autor mógł być pisarzem ich wszystkich – Bóg. Przyjrzyjmy się występowaniu imienia Mojżesza. W jaki sposób mogła istnieć zmowa, począwszy od jego dni aż do czasów Jana, łącząca nawet te dwie wyżej wspomniane przepaści czasowe około 450 lat, tzn. między Mojżeszem a Samuelem oraz między spisaniem ostatniej księgi S. T. i pierwszej księgi N.T., a następnie aż do Objawienia Jana. W jaki sposób można by doprowadzić do zaistnienia aż 847 przypadków wystąpienia imienia Mojżesza, przy czym po raz ostatni pojawiło się ono w jedynym przypadku wystąpienia tego imienia w księdze Objawienia? Nie można tutaj mówić o zmowie, tak jak – co już wcześniej zauważyliśmy – nie można mówić o przypadku w odniesieniu do jedenastek i siódemek Biblii, jej podziałów, ksiąg i pisarzy. Jedyne rozwiązanie tych zjawisk jest takie, że tylko Jeden, wszechwiedzący Jeden, był Autorem Biblii, co dowodzi natchnienia jej myśli i słów. Na podstawie podanych wyżej faktów na temat liczb porządkowych ksiąg Biblii widzimy, że w Biblii mogło być tylko 66 ksiąg, a więc rzymscy katolicy niesłusznie dodają do niej 7 ksiąg apokryficznych. Wiele faktów związanych z liczbami porządkowymi ksiąg Biblii dowodzi, że chociaż protestanci słusznie twierdzą, iż jest tylko 66 kanonicznych ksiąg Biblii, to jednak mylą się co do kolejności tych ksiąg, która jest inna od kolejności