Epifaniczny tom 12 – rozdział 6 – str. 628
Natchnienie Biblii
W gramatyce starożytnej greki (lecz nie w gramatyce angielskiej) było 8 części mowy: rzeczowniki, zaimki, czasowniki, imiesłowy, przedimki, przysłówki, przyimki i spójniki. Imiesłowy były oddzielone od czasowników, a przymiotniki zaliczano do rzeczowników. W Magnificacie nie ma żadnych przysłówków, a nyn (teraz) jest tutaj używane jako rzeczownik z przedimkiem, zaś rządzi nim przyimek, co jest częstym zjawiskiem w Nowym Testamencie. We fragmencie tym użyto siedem części mowy (191), wśród których jest 35 (5×7) rzeczowników (192), 14 (2×7) zaimków (193), 16 czasowników z 12 spójnikami, czyli 28 (4×7) (194), oraz 17 przedimków z 8 przyimkami 3 imiesłowami, czyli 28 (4×7) (195). Jak stwierdziliśmy wcześniej, w sumie tworzą one 105 wyrazów. Wśród rzeczowników, które się odmieniają, 7 (1×7) jest rodzaju męskiego w liczbie pojedynczej (196), 7 (1×7) jest rodzaju męskiego w liczbie mnogiej (197), a 7 jest rodzaju nijakiego w liczbie pojedynczej (198). Jeśli uwzględnimy nazwy Zbawiciel oraz Mocny (Bóg), mamy tutaj 7 (1×7) nazw własnych (199). 14 (2×7) rzeczowników kończy się na o (200), a 7 (1×7) na i (201). Imiona Boga i rzeczy do Niego należących występują 7 (1×7) razy (202). Zaimki użyte są w 7 (1×7) różnych końcówkach fleksyjnych (203); aytos (w przypadkach zależnych) 7 (1×7) razy występuje w liczbie pojedynczej (204); 7 (1×7) razy występuje także w dopełniaczu liczby pojedynczej i mnogiej (205). 14 (2×7) czasowników jest w trybie oznajmującym (206), a 14 [nie tych samych] (2×7) jest w czasie aoryst [czas przeszły dokonany – przypis tł.] (207); 7 (1×7) zaczyna się na e (208), a 7 (1×7) kończy się na oy (209). Jeśli chodzi o spójniki, kai (i) w samej pieśni występuje 7 (1×7) razy (210). 14 (2×7) przedimków jest w liczbie pojedynczej (211), a 14 (2×7) zaczyna się na t (212); 7 (1×7) słów zaczyna się na p (213), 14 (2×7) – na e [z czego 7 (1×7) to czasowniki] (214,215), a 14 (2×7) – na k (216); 7 (1×7) kończy się na o (217), a 28 (4×7) – na i (218). 7 (1×7) słów ma po 7 (1×7) liter (219,220), a 7 (1×7) ma ich 9 (221). Tych 221 punktów nie wyczerpują jednak wszystkiego.
105 słów tego fragmentu jest sumą liczb 1-14 (222); a występuje 70 (10×7) razy (223), e – 56 (8×7) razy (224), i – 56 (8×7) razy (225),