Epifaniczny tom 12 – rozdział 6 – str. 650
Natchnienie Biblii
wyszli stamtąd, oddzielnie napisali swe sprawozdania, połączyli je w jedno i powrócili na konferencję. Jednak żaden z tych krytyków, po długiej analizie, nie był w stanie stwierdzić, kto i co napisał w tym wspólnym opisie. O ile trudniejsze powinno to być dla tych krytyków w przypadku rzekomych dokumentów, rzekomo stanowiących źródło Biblii!
Dla wierzącego w Biblię oraz dla każdego posiadającego uczciwy umysł jedną z najbardziej niewłaściwych rzeczy w wyższym krytycyzmie jest sugerowanie, że Jezus i Apostołowie mylili się, jak mówią niektórzy wyżsi krytycy, lub byli nieuczciwi, jak mawiają drudzy, przypisując autorstwo Pięcioksięgu Mojżeszowi, wielu Psalmów Dawidowi, księgi Jozuego, Sędziów i Ruty Samuelowi, Izajasza Izajaszowi itd. Niektórzy z krytyków twierdzą, że nie posiadali oni na ten temat informacji, drudzy czynią ich oszustami, utrzymując, iż wiedzieli oni, że wymienione wyżej osoby nie były autorami tych ksiąg. Mówili jednak o nich w ten sposób, ponieważ nie chcieli za bardzo burzyć wiary zwykłych ludzi. Jezus i Apostołowie, odwołujący się do tych pism i stosujący je, dowodzą jednak, że wierzyli, iż ich autorami byli ci, których oni za takich uznawali. Jezus i Apostołowie traktowali te pisma jako natchnione objawienie i opierali na nich swe dowody. Według niektórych krytyków Jezus i Apostołowie nie mieli informacji na ten temat, ponieważ wyższy krytycyzm jeszcze się wtedy nie narodził. Według innych spośród nich byli oni świadomymi oszustami w tym względzie, by tym skuteczniej rozsiewać swe opinie. Brakuje nam słów, by odpowiednio nazwać takie bluźnierstwa.
Rozbijanie ksiąg Biblii na ich rzekomo dokumentalne źródła zrodziło nowe poważne trudności wcześniej nieznane, czego oczywiście należało się spodziewać. Jak dowiedliśmy powyżej, są w Biblii pewne trudności, a jednym z powodów tego jest fakt, iż jako księga orientalna musi ona stanowić trudność dla ludzi Zachodu. Wyżej pokazaliśmy także główny tego powód: Bóg skonstruował ją w taki sposób, by wypróbować wiarę, nadzieję, miłość i posłuszeństwo Swego ludu, by objawić i doprowadzić do