Epifaniczny tom 12 – rozdział 6 – str. 662
Natchnienie Biblii
Ani objawienie, ani natchnienie nie gwarantuje wszechwiedzy, ani nawet poznania czy zrozumienia tego, co jest przekazywane przez narzędzia. Jedyną gwarantowaną rzeczą jest nieomylność w mówieniu i pisaniu o nich. W omawianym przypadku św. Paweł otrzymał natchnienie, by napisać o swych wizjach i objawieniach, lecz tym razem Bóg nie pozwolił mu poznać tego, czy ta wizja i objawienie były widziane przez jego oczy fizyczne czy umysłowe. Na koniec, niektórzy jako wyparcie się natchnienia przez Pawła cytują 1 Kor. 1:16: „nie wiem, czy kogo innego ochrzciłem”. Zarzut opiera się tutaj na tym, że dzięki natchnieniu pamięć zachowuje każdy fakt i każdy element faktu, do którego odnosi się osoba natchniona. Ponieważ natchnienie nie gwarantuje nikomu wszechwiedzy, lecz pozostawia w nieświadomości pewnych rzeczy związanych z przytaczanymi doświadczeniami, nie gwarantuje ono także, że osoby natchnione zapamiętają wszystko to, co wiąże się z przytaczanymi przez nie doświadczeniami. Natchnienie przekonującego argumentu św. Pawła przeciwko celowości budowania przez niego lub innych sekty osobistych i sekciarskich naśladowców nie wymagało tego, by pamiętał, ilu innych już ochrzcił. Jeśli tacy byli, Bóg nie uczynił tutaj zbytecznej rzeczy: nie natchnął jego pamięci, by mógł przypomnieć sobie, czy ochrzcił innych poza tymi, których wymienia w tym kontekście. Zatem zarzut ten, błędnie oparty na tym fragmencie, okazuje się złudny.
Niektórzy sprzeciwiają się natchnieniu z powodu trudności występujących w Piśmie Świętym, twierdząc, że wszechwiedzące i nieomylne natchnienie uniknęłoby trudności i dwuznaczności. Nie ulega wątpliwości, że w Biblii znajdują się trudności i niejasności. Jednak Biblia nie jest jedynym Boskim objawieniem, które je zawiera, ponieważ posiada je także jego drugie objawienie – natura. Rzeczywiście liczne są w Biblii przypowieści, symbole, figury, typy i niejasne sformułowania, a wszystkie one składają się na te trudności i niejasności. Już sam fakt, że Biblia jest księgą orientalną, czyni ją trudną i niejasną dla ludzi Zachodu. Fakt, że została napisana w martwych dziś językach, niedoskonale rozumianych, wyjaśnia kolejne trudności