Epifaniczny tom 12 – rozdział 6 – str. 677
Natchnienie Biblii
składała się z trzech osób: Marii Magdaleny, Marii – matki Jakuba i Salome, które wczesnym niedzielnym rankiem wyruszyły bez wonnych rzeczy (Mar. 16:1; Mat. 28:1). Nieco później inne kobiety poszły ich śladem z wonnymi rzeczami (Łuk. 24:1). Te trzy pierwsze zastały odsunięty kamień, co pobudziło Marię Magdalenę do pozostawienia pozostałych dwóch towarzyszek i pośpieszenia na spotkanie zbliżającym się Apostołom (Jan 20:2). Pozostałe dwie niewiasty pozostały tam i zauważyły anioła siedzącego na kamieniu (Mar. 16:2-7). Obydwie udały się z powrotem na spotkanie drugiej grupy kobiet – tych, które niosły wonne rzeczy. W czasie, gdy nie było tam żadnych niewiast, do grobu przybyli Piotr i Jan, zastając go pustym (Jan 20:3-10). Następnie Maria Magdalena powróciła do grobu i dostrzegła w nim dwóch aniołów (Jana 20:12). Odwracając się, zauważyła Jezusa, na którego polecenie poszła i opowiedziała uczniom o Jego zmartwychwstaniu (Jana 20:14-18). Pozostałe dwie kobiety, zdumione słowami anioła o zmartwychwstaniu Jezusa, po opuszczeniu grobu spotkały niewiasty niosące wonne rzeczy. Wszystkie razem (te dwie i niewiasty niosące wonne rzeczy) przybyły do grobu i zauważyły dwóch stojących aniołów (Łuk. 24:4-7). Gdy jednak tam weszły, jeden z nich siedział po prawej stronie (Mar. 16:5). Idąc z powrotem w kierunku miasta, spotkały zmartwychwstałego Pana (Mat. 28:9). To właśnie z opisu Łukasza domyślamy się istnienia dwóch grup kobiet, ponieważ Mateusz i Marek mówią o dwóch Mariach przyglądających się pogrzebowi Jezusa, a Marek dodaje do nich Salome u Mar. 16:1 (Mat. 27:61; Mar. 15:47), natomiast Łukasz wspomina, że inne kobiety także się przyglądały, a następnie wszystkie one przygotowywały wonne rzeczy (Łuk. 23:55,56). Łukasz mówi o nich zbiorowo jako o niosących te wonne rzeczy, jednak żaden z pozostałych trzech Ewangelistów nic nie mówi o tych trzech niosących wonne rzeczy. Dlatego wyciągamy wniosek, że były dwie grupy: (1) trzy niewiasty oraz (2) pozostałe, stanowiące większą grupę i niosące wonne rzeczy. Powyższe wyjaśnienie harmonizuje opisy różnych wizyt przy grobie i związane z tym wydarzenia. Natchnienie pozostaje w mocy.