Epifaniczny tom 12 – rozdział 6 – str. 680
Natchnienie Biblii
bardzo blisko siebie między dwoma Jerychami, Mateusz, ich świadek naoczny, przedstawia je obydwa. Marek i Łukasz, którzy nie byli ich naocznymi świadkami, opisują po jednym z nich, przy czym Marek o opisanej przez siebie historii dowiedział się od Piotra, a Łukasz – od Pawła. Dowodzi to, że nie ma tu niczego sprzecznego z natchnieniem.
Nasz korespondent twierdzi, że w niektórych miejscach Biblia uczy, iż Jezus był ukrzyżowany, a w innych, że był powieszony, podając 1 Piotra 2:24; Dz.Ap. 5:30; 10:39 oraz Gal. 3:13 jako dowody tej drugiej myśli, sądząc, iż jest to sprzeczne. Odpowiadamy, iż w czasie krzyżowania miało miejsce wieszanie, nie przy pomocy sznura wokół szyi, lecz albo przy pomocy gwoździ przebijanych przez ręce i stopy, albo przez przywiązanie do krzyża za ręce i stopy. To, że zarówno Piotr, jak i Paweł rozumieli, że powieszenie Jezusa na drzewie oznaczało Jego ukrzyżowanie jest oczywiste z następujących wersetów, z których pierwsze podają myśl Piotra, który przekazał ją Markowi: Mar. 15:13-15, 20, 24, 25, 27, 32; Dz.Ap. 2:23, 36; 4:10; natomiast te następne podają myśl Pawła, który przekazał ją także Łukaszowi: Łuk. 23:21, 23, 33; 24:7, 20; Rzym. 6:6; 1Kor. 1:23; 2:2, 8; 2Kor. 13:4; Gal. 2:20; 3:1. Nie ma zatem tutaj niczego przeciwko natchnieniu.
Nasz korespondent pisze, że Jan (Obj. 2:2) nazywa Pawła kłamcą, choć ten drugi utrzymywał, że mówi prawdę (Rzym. 9:1; 2Kor. 4:2; 7:14; Gal. 4:16; 1Tym. 2:7). Nasz korespondent błędnie ocenia fakty. Mówiąc o tych, którzy kłamliwie mienili się być Apostołami, Jan, a raczej Jezus, nie ma na myśli Pawła, lecz fałszywych nauczycieli, którzy mienili się być Apostołami, a nimi nie byli. Paweł, Piotr i Jan sprzeciwiali im się na każdym miejscu (2Kor. 11:13-15; 2Piotra 2:1-22). W pierwszym wersecie niemal swych wszystkich listów Paweł z natchnienia twierdził, że jest prawdziwym Apostołem. W ten sposób Bóg dał przez niego świadectwo, że był on prawdziwym Apostołem i głosicielem prawdy. A zatem Jan nie nazywał Pawła kłamcą. W tym oskarżeniu nie ma niczego przeciwko natchnieniu. Następnie prosi nas o zharmonizowanie (rzekomej) sprzeczności między Mat. 27:5, gdzie jest podane, że Judasz się powiesił, a Dz.Ap. 1:18, gdzie jest podane, że spadł